Het leverde in eerste instantie niet al te interessante platen op, maar het in 1982 verschenen American Fool (met de single Jack & Diane) liet horen dat John Cougar wel degelijk wat te bieden had.
De Amerikaanse singer-songwriter ging zich vervolgens John Cougar Mellencamp noemen en zijn platen werden steeds interessanter, met Scarecrow uit 1985 en The Lonesome Jubilee uit 1987 als uitschieters.
Sinds het eind van de jaren 90 maakt de Amerikaan platen als John Mellencamp en is hij langzaam maar zeker opgeschoven van door Springsteen beïnvloedde spierballenrock naar meer traditionele Amerikaanse rootsmuziek.
In dit genre heeft John Mellencamp nogal wat concurrenten, waardoor ik zijn platen zeker niet allemaal heb opgepikt de laatste jaren (No Better Than This uit 2010 was de laatste). Sad Clowns & Hillbillies trok echter direct mijn aandacht door de naam van Carlene Carter op de cover.
Sad Clowns & Hillbillies is een gezamenlijk project van John Mellencamp en Carlene Carter en is een prima plaat, zeker voor liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek met een zwak voor vrouwenstemmen.
Ik reken mezelf absoluut tot deze categorie en ben dan ook blij met de bijdragen van Carlene Carter, Martina McBride en Lily & Madeleine op Sad Clowns & Hillbillies. De vrouwenstemmen kleuren prachtig bij de inmiddels opvallend rauwe strot van John Mellencamp en geven zijn muziek wat meer diepte.
Sad Clowns & Hillbillies opent opvallend met een versie van Mickey Newbury's Mobile Blue en schiet vervolgens meerdere kanten op. In de songs waarop John Mellencamp het doet zonder vrouwenstemmen schuurt hij meer dan eens tegen de traditionele Amerikaanse folk aan (met een aantal duidelijke verwijzingen naar de muziek van Dylan en Woody Guthrie), terwijl de vrouwenstemmen zijn songs een duidelijke country impuls geven.
Sad Clowns & Hillbillies bevat flink wat ingetogen songs, maar de plaat rockt af en toe ook stevig, met een onverwachte glansrol voor voormalig Guns N’ Roses gitarist Izzy Stradlin, die heerlijk bluesy speelt. In de instrumentatie is verder een belangrijke rol ingeruimd voor de viool van Miriam Sturm), die flink wat songs op Sad Clowns & Hillbillies prachtig inkleurt.
De nieuwe plaat van John Mellencamp is voorzien van een lekker vol geluid, wat zijn stem af en toe flink optilt. Dat is wel nodig ook, want de stembanden van de toch pas 65 jaar oude singer-songwriter hebben behoorlijk te lijden gehad de afgelopen decennia. Het voorziet Sad Clowns & Hillbillies van een rauw randje wat de plaat ook zeker goed doet, maar ik denk dat John Mellencamp zo langzamerhand maar beter kan stoppen met roken, tenzij hij Tom Waits naar de kroon wil steken.
Ik heb zoals gezegd de laatste paar platen van John Mellencamp laten liggen, maar de nieuwe plaat, die hij samen met Carlene Carter heeft gemaakt, bevalt me zeer. Erwin Zijleman