De Ierse muzikant David Kitt debuteerde helemaal aan het begin van het huidige millennium met het bijzondere Small Moments. Op zijn debuut vermengde de Ierse singer-songwriter intieme en akoestische folk met elektronica, loops en voorzichtige beats. Het was destijds nog een bijzondere combinatie en de eerste plaat van David Kitt werd dan ook bejubeld in met name de gerenommeerde Britse muziektijdschriften.
David Kitt perfectioneerde zijn bijzondere geluid op het een jaar na zijn debuut verschenen The Big Romance, dat in 2001 terecht opdook in de allerhoogste regionen van mijn jaarlijstje.
Op het in 2004 verschenen Square 1 werd de hoeveelheid elektronica fors opgevoerd, maar op het in 2005 verschenen The Black And Red Notebook en Not Fade Away uit 2006 keerde David Kitt weer grotendeels terug naar het geluid waar hij mee jaren eerder was doorgebroken. Alle platen die David Kitt na The Big Romance maakte waren prima platen, maar het bijzondere was er wel wat af en ook de magie van zijn voorlopige meesterwerk was op de latere platen voor een belangrijk deel verdwenen.
Na 2006 verloor ik David Kitt uit het oog en dat is ook niet zo gek, want de Ier verdween vrijwel volledig in de anonimiteit en bracht alleen in 2009 nog een plaat uit. Ik was daarom zeer aangenaam verrast toen ik zijn naam vorige week zag opduiken in de lijst met de nieuwe releases van deze week en gezien mijn enorme liefde voor The Big Romance, ben ik uiteraard onmiddellijk gaan luisteren naar Yous.
Op zijn nieuwe plaat grijpt David Kitt deels terug op de platen waarmee hij ooit doorbraak, maar van een herhalingsoefening is zeker geen sprake. Net als op zijn eerste platen verwerkt David Kitt op Yous invloeden uit de traditionele akoestische folk en wederom combineert hij deze invloeden met subtiel ingezette elektronica, loops en beats.
Door de mix van invloeden, maar vooral door de zo karakteristieke stem van David Kitt voelt Yous aan als een warm bad, maar het is een warm bad waaraan ook nog wat subtiele extra’s zijn toegevoegd. Zo bestaat het akoestische klankentapijt niet alleen uit de warm klinkende akoestische gitaar van David Kitt, maar ook uit het fraaie vioolspel van Margie Jean Lewis, die een vleugje melancholie toevoegt aan het geluid van David Kitt en die de Ierse muzikant ook nog eens op fraaie wijze vocaal ondersteunt.
Ik denk niet dat ik de afgelopen tien jaar naar de muziek van David Kitt heb geluisterd, maar sinds ik Yous uit de speakers heb laten komen, heb ik ook weer geluisterd naar de vorige platen van de Ierse muzikant en begrijp ik weer waarom ik deze platen ooit zo hoog had zitten.
Ook Yous heb ik inmiddels hoog zitten. David Kitt maakt op zijn nieuwe plaat niet alleen indruk met mooie en intieme songs en een stem die de avond verwarmt, maar imponeert ook dit keer met een uiterst subtiele en hele bijzondere instrumentatie die de fantasie blijft prikkelen, maar die ook bijzonder aangenaam klinkt.
David Kitt is lang weggeweest, maar haalt met Yous bijna uit het niets het niveau van zijn beste platen. En Yous is nog lang niet gestopt met groeien. Erwin Zijleman
Yous van David Kitt is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Ierse muzikant: https://davidkitt.bandcamp.com/album/yous.