De jonge singer-songwriter, die momenteel studeert (al lonkt het muzikantenbestaan) aan de University of Virginia in Charlottesville, Virginia, koos ervoor om dit debuut op te nemen in Nashville, Tennessee, waarbij de gelouterde Mitch Dane aanschoof als producer.
Het levert een plaat op waar de belofte werkelijk van af spat. Merritt Gibson is de middelbare schoolbanken misschien nog maar net ontgroeit, maar ze schrijft volwassen songs waarin haar eerste moeizame stappen op het liefdespad en de strubbelingen rond het volwassen worden goed van pas komen. Het zijn bovendien zeer aansprekende songs die na één keer horen makkelijk en voorgoed in het geheugen worden opgeslagen. Het zijn songs die vooral het etiket pop verdienen, al verwerkt Merritt Gibson ook zeker invloeden uit de rock en de Amerikaanse rootsmuziek in haar songs.
De wat stevigere songs op de plaat doen wel wat denken aan de muziek die aan het begin van het millennium werd gemaakt door destijds ook piepjonge muzikanten als Avril Lavigne en Michelle Branch, terwijl de songs die vooral invloeden uit de pop verwerken in de buurt komen van die van zangeressen als Lorde en Birdy, die ook de twintig nog niet hadden bereikt toen ze doorbraken naar een groot publiek. Wanneer Merritt Gibson wat dichter bij de in Nashville zo populaire country in de buurt blijft, ontkomt ze uiteraard niet aan de vergelijking met de jonge Taylor Swift.
Het knappe van Merritt Gibson is dat ze op haar zo verrassend sterke debuut op alle genoemde terreinen uitstekend uit de voeten kan en bovendien songs schrijft waarin de grenzen tussen rock, pop en roots vervagen.
De songs van de jonge Amerikaanse singer-songwriter liggen stuk voor stuk lekker in het gehoor en dit wordt nog eens versterkt door het bijzonder aangename geluid dat producer Mitch Dane in elkaar heeft gesleuteld. Het is een geluid dat ik maar moeilijk kan weerstaan en dat volstrekt onweerstaanbaar wordt door de geweldige stem van Merritt Gibson.
Ze beschikt over een verrassend volwassen klinkend en opvallend veelkleurig stemgeluid, dat het eigenzinnige van Lorde combineert met de emotie van Birdy en de Zuidelijke twang en soul van de betere countryzangeressen uit Nashville. Het is een stem die de aanstekelijke songs op de plaat voorziet van een eigen en eigenzinnig geluid en er bovendien songs van maakt die iets met je doen.
Rootspuristen gaan nog niet zo veel horen in de muziek van Merritt Gibson (die op haar volgende platen echter alle kanten op kan), maar iedereen die, net als ik, een enorm zwak heeft voor pop met een hoofdletter P en bij voorkeur pop die ook nog eens verrijkt is met invloeden uit de rock en roots, hoort op het moment niet veel betere songs dan de 12 pareltjes van Merritt Gibson.
De jonge Amerikaanse brengt Eyes On Us nog uit in betrekkelijke anonimiteit, maar als deze talentvolle dame het komende jaar niet heel groot gaat worden weet ik het echt niet meer. Er komt deze week echt verschrikkelijk veel uit, maar het debuut van dit piepjonge talent is echt een van de betere platen en met al die perfecte popsongs die je na één keer horen echt niet meer gaat vergeten zeker de lekkerste. Droomdebuut. Erwin Zijleman
Eyes On Us van Merritt Gibson is op cd te verkrijgen via haat website: http://www.merrittgibson.com/store/eyes-on-us-cd.