De Nederlandse singer-songwriter Janne Schra draait inmiddels al weer geruime tijd mee. Het terecht zo geprezen debuut van haar band Room Eleven (Six White Russians And A Pink Pussycat) is al weer twaalf jaar oud en het is ook al weer vijf jaar geleden dat Janne Schra, na een mislukt avontuur met haar nieuwe band Schradinova (waarmee ze overigens een uitstekende plaat maakte), haar eerste soloplaat uitbracht.
Ik was vijf jaar geleden zeer onder de indruk van het titelloze debuut van Janne Schra, maar vervolgens ben ik de Nederlandse singer-songwriter wat uit het oog verloren. Het zeer goed ontvangen Ponzo is wat tussen wal en schip geraakt ben ik bang, terwijl de Nederlandstalige plaat die ze vorig jaar maakte met het Noordpool Orkest niet echt mijn ding was.
Het vorige week verschenen OK is dat weer wel. De plaat opent heerlijk zonnig met jazzy en mediterrane klanken, die je onmiddellijk een zomergevoel geven. OK roept bij mij direct associaties op met het inmiddels tot een klassieker uitgegroeide en precies dertig jaar oude debuut van Fairground Attraction (The First of a Million Kisses) en met Paris van Zaz en dat zijn platen die van mij flink wat mooie zomerdagen in mogen kleuren.
OK werd opgenomen in de Achterhoek, maar bestrijkt in geografisch opzicht een breed terrein, waarbij onder andere Parijs en New Orleans zowel tekstueel als muzikaal worden aangetikt. OK is een heerlijk gevarieerde plaat met lichtvoetige uptempo songs en zwoele ballads en in alle songs maakt Janne Schra indruk.
Dat is deels de verdienste van de prima muzikanten die haar op de plaat omringen en die een ontspannen, subtiel en veelkleurig geluid neerzetten. Het is een geluid dat het ene moment uitbundig strooit met zonnestralen, maar dat ook prachtig intiem kan navelstaren. Het is ook een geluid dat schreeuwt om een goede zangeres en dat is Janne Schra. Een hele goede zangeres zelfs.
De tegenwoordig vanuit Amsterdam opererende singer-songwriter kan genadeloos verleiden met zwoel gezongen en zeer aanstekelijke popliedjes, maar kan je ook raken met meer ingetogen songs en vocalen vol gevoel. Het voegt nog een extra dimensie toe aan een plaat die je met heerlijke songs en een opvallend fraaie instrumentatie al heel blij maakt.
Natuurlijk is er de verleiding om OK van Janne Schra voort te laten kabbelen op een prachtige zomerdag, maar hiermee doe je de plaat absoluut te kort. OK staat vol met songs die het verdienen om uitgeplozen te worden en die veel meer te bieden hebben dan een hoop zonnestralen. Er valt in muzikaal en vocaal opzicht van alles te ontdekken op OK, dat bijna achteloos meerdere genres weet te verbinden, maar ook de teksten die steeds op zoek lijken naar nog iets groener of ander gras spreken zeer tot de verbeelding.
Iedere keer dat ik naar OK van Janne Schra luister word ik nog iets vrolijker van deze heerlijke plaat en bovendien groeit iedere keer de bewondering voor deze bijzondere plaat vol verleiding en diepgang. Erwin Zijleman