Deze werden vervolgens ruimschoots overtroffen door het in 2016 verschenen Resistor, waarmee de singer-songwriter uit Nashville, Tennessee, zich definitief schaarde onder de smaakmakers van het moment.
Lera Lynn heeft sinds de release van Resistor vooral op het podium gestaan en brengt nu een plaat uit die als tussendoortje zal worden gekarakteriseerd. Het is gelukkig wel een heel aardig tussendoortje geworden en wat mij betreft zelfs veel meer dan dat.
Op Plays Well With Others, ondertitel A Duets Album, laat Lera Lynn horen dat ze het inderdaad prima doet in de samenwerking met anderen. In alle songs op de ruim een half uur durende plaat laat de Amerikaanse singer-songwriter zich immers bijstaan door een collega muzikant, wat een fraaie serie duetten oplevert.
Het zijn vooral mannelijke collega’s uit het rootssegment die aanschuiven op de nieuwe plaat van Lera Lynn, onder wie John Paul White (The Civil Wars), Dylan LeBlanc, J.D. McPherson, Andrew Combs en ouwe rot Rodney Crowell. De eer van de vrouwelijke muzikanten wordt gered door de helft van het duo Shovels & Rope en Nicole Atkins, en natuurlijk is Lera Lynn er zelf ook nog.
Plays Well With Others kiest in het merendeel van de songs voor een betrekkelijk sobere benadering. De plaat heeft niet veel meer nodig dan akoestische gitaren en fraaie stemmen, waarbij de stem van Lera Lynn steeds opvallend mooi samensmelt met die van haar gasten. Hiernaast slaagt de singer-songwriter uit Nashville er ook dit keer in om haar songs met wat subtiele accenten van met name strijkers te voorzien van een wat donkere en broeierige sfeer.
Het is misschien maar een half muziek en het is misschien maar een tussendoortje, maar hoe vaker ik Plays Well With Others hoor, hoe beter de plaat me bevalt. Lera Lynn nam de plaat op in de studio van John Paul White, die de plaat mede produceerde en voorzag van een prachtig akoestisch geluid. Het is een geluid dat fraai kleurt bij de heerlijke stem van Lera Lynn, die laat horen dat zwoel en onderkoeld prima samen kunnen gaan.
Wat Plays Well With Others nog wat knapper maakt is het feit dat de plaat vooral nieuwe songs bevat en het zijn songs die Lera Lynn samen schreef met de aangeschoven gastmuzikanten. Het levert een verrassend veelzijdige plaat op, met de ingetogen instrumentatie en de heerlijke stem van Lera Lynn als constante factoren en uiteindelijk toch ook een opvallend groot aantal raakvlakken met haar vorige plaat.
En zo heeft de singer-songwriter uit Nashville met een tussendoortje toch een waardig opvolger van Resistor afgeleverd en legt ze de lat voor haar volgende plaat nog net een stukje hoger. Een plekje op de eregalerij lonkt wat mij betreft. Erwin Zijleman