Ik was vijf jaar geleden zeer onder de indruk van het debuut van Watkins Family Hour. Dat was absoluut de verdienste van Sara en Sean Watkins, maar ook de bijdragen van flink wat grote muzikanten droegen bij aan het fraaie eindresultaat. Op Brother Sister schitteren de grote namen door afwezigheid, maar Sara en Sean Watkins kunnen het met zijn tweeën ook. Het nieuwe album van de band klinkt wat meer ingetogen en wat traditioneler, maar betovert nog altijd met muzikale hoogstandjes en de prachtig bij elkaar kleurende stemmen van de twee Watkins telgen, die inmiddels toch een fraai oeuvre op hun naam hebben staan.
Watkins Family Hour begon aan het begin van het huidige millennium als een kleinschalige theatershow in het fameuze The Largo theater in Los Angeles. Sara en Sean Watkins werden op het podium echter vergezeld door steeds meer muzikanten van naam en faam, waardoor het project steeds belangrijker en interessanter werd.
Vijf jaar geleden debuteerde Watkins Family Hour met een uitstekend titelloos album, waarop een aantal van deze muzikanten van naam en faam van de partij was. Dankzij Sara en Sean Watkins, maar zeker ook dankzij zwaargewichten als pianist Benmont Tench, pedal steel virtuoos Greg Leisz, bassist Sebastian Steinberg, meesterdrummer Don Heffington en niemand minder dan Fiona Apple, was het debuut van Watkins Family Hour een zeer geslaagd debuut, waarop invloeden uit de traditionele bluegrass, folk en country centraal stonden.
Na een stilte van vijf jaar verscheen deze week het tweede album van Watkins Family Hour. Sara en Sea Watkins staan dit keer alleen op de cover van het album dat ook nog eens de titel Brother Sister heeft meegekregen. Het suggereert dat de twee dit keer zonder de hulp van anderen een album hebben opgenomen. Dat blijkt niet helemaal het geval, maar de grote namen die het debuut van de gelegenheidsband vijf jaar geleden wat extra glans gaven ontbreken dit keer. Dat is op zich geen probleem want Sara en Sean Watkins kunnen uit de voeten op meerdere instrumenten en zijn bovendien voorzien van bijzonder mooie stemmen, die ook nog eens prachtig bij elkaar passen.
Het samen met producer Mike Viola (die vorige maand nog fraai werk leverde op het verrassend goede album van Mandy Moore) gemaakte Brother Sister klinkt een stuk soberder dan het vijf jaar oude debuut van de band en klinkt bovendien een stuk traditioneler.
De instrumentatie bestaat voor een belangrijk deel uit akoestische gitaar en viool, met op de achtergrond wat subtiele accenten van onder andere piano en keyboards. Het betekent dat er meer nadruk ligt op de stemmen van broer en zus Watkins en dat is geen straf. Met name Sara zingt weer prachtig, maar ook de harmonieën op het album zijn bijzonder fraai.
Brother Sister ligt vanwege het instrumentarium wat dichter bij de muziek van Nickel Creek en klinkt bestrijkt binnen de Amerikaanse rootsmuziek een minder breed palet dan het debuut van Watkins Family Hour. Bluegrass speelt een nog voornamere rol dan op het debuut van de band, maar net als met Nickel Creek slagen Sara en Sean Watkins er ook met Watkins Family Hour in om bluegrass fris en eigentijds te laten klinken.
Door het ontbreken van de grote namen is Brother Sister een flink ander album dan de geprezen voorganger, maar hoe vaker ik naar de tweede van Watkins Family Hour luister, hoe mooier ik het album vind. Brother Sister is een album zonder opsmuk, met gevoel voor traditie, vol muzikale hoogstandjes en met werkelijk wonderschone zang. Het onderstreept het enorme talent van broer en zus Watkins nog maar eens. Erwin Zijleman
Koop Watkins Family Hour - Brother Sister op cd bij Amazon.nl voor 14,23 euro
Koop Watkins Family Hour - Brother Sister op LP bij Amazon.nl voor 27,30 euro
