Isa, het nieuwe album van Zaz, is direct vanaf de eerste noten een feest van herkenning. Alle ingrediënten die het geluid van de Franse muzikante de afgelopen elf jaar zo uniek hebben gemaakt, zijn ook weer aanwezig op het persoonlijke Isa, dat tijdens de lockdown werd gemaakt. Ondanks de lastige tijden waarin we leven strooit Zaz ook op haar nieuwe album weer driftig met zonnestralen in songs die enerzijds het Franse muzikale erfgoed eren en anderzijds de Franse popmuziek verder doorontwikkelen. De songs zijn zoals altijd aanstekelijk, in muzikaal opzicht is het smullen en Zaz is ook nog eens een van de betere zangeressen die momenteel in Frankrijk rondloopt. Heerlijk album weer.
Zaz, het alter ego van Isabelle Geffroy uit de Franse stad Tours, debuteerde alweer elf jaar geleden. Bij eerste beluistering van haar titelloze debuutalbum wist je eigenlijk direct al dat Zaz een hele grote zou gaan worden in Frankrijk, maar ook daarbuiten. De Franse muzikante heeft de afgelopen elf jaar vervolgens flink aan de weg getimmerd. Deze week verscheen haar vijfde studioalbum, verder verschenen twee live-albums en ook in Nederland wist Zaz de grote concertzalen te vullen en plat te spelen.
Op het succes van Zaz valt niets af te dingen. De muzikante uit Tours eert op haar albums het Franse chanson, kan uit de voeten met de gipsymuziek zoals die in Frankrijk al heel lang gemaakt wordt en heeft een goede neus voor het schrijven van aanstekelijke en eigentijdse Franse popliedjes. Het zijn ingrediënten die ook weer terugkeren op Isa, de opvolger van het uit 2018 stammende Effet Miroir.
Ook Isa is vrijwel onmiddellijk een feest van herkenning, dat bovendien het goede gevoel van mijn recente bezoek aan Parijs weer terughaalt. Zaz maakt op Isa geen geheim van haar bewondering voor het Franse chanson, dat ze dankzij het rauwe randje op haar stembanden op geweldige wijze kan vertolken. Bij het Franse chanson hoort een flinke dosis weemoed en die hoor je af en toe op Isa, maar net als op haar vorige albums schijnt op Isa toch vooral de zon.
Isa grijpt hier en daar terug op het legendarische Franse chanson, maar in de meeste songs op het album kiest ze voor eigentijdse Franse pop en hier en daar voor muziek vol gipsy invloeden. Bij eigentijdse Franse pop duiken mogelijk vrijwel onmiddellijk associaties op met Franse zuchtmeisjes, maar dat is een categorie Franse zangeressen waarbij de naam van Zaz niet past. De popliedjes van Zaz zijn niet hijgerig en eendimensionaal, maar graven een stuk dieper en zijn bovendien eigenzinnig en avontuurlijk.
Op Isa kiest Zaz voor een inmiddels beproefd recept. Het zorgt ervoor dat ook het nieuwe album van de Franse muzikante weer direct aanvoelt als een warm bad. Dat bad is af en toe zo warm dat je het idee hebt dat je minstens een deel van de songs op Isa al jaren kent, maar het zijn toch echt gloednieuwe songs die Zaz ons voorschotelt op Isa.
De criticus zal beweren dat Zaz wel erg makkelijk voortborduurt op de muziek van haar vorige albums, maar dat is te kort door de bocht. Persoonlijk hoor ik nog steeds groei en ben ik blij dat Zaz geen rare dingen doet op haar nieuwe album. Luister wat beter en je hoort bovendien minstens een aantal nieuwe wegen. De songs op het album zijn stuk voor stuk ijzersterk en Zaz zingt nog wat zelfverzekerder en klinkt bovendien nog wat rauwer, wat haar songs voorziet van doorleving.
Isa is, net als zijn voorgangers, een geweldig album om ons kikkerlandje even mee te ontvluchten en te verruilen voor de het Tours van Zaz of liever nog voor de blinkende lichten van Parijs. Isa is overigens voorzien van een Nederlands tintje, want het album werd fraai geproduceerd oor de Nederlandse producer REYN (Reyn Ouwehand), die al vaker met succes met Franse muzikanten werkte.
Mijn Frans is niet al te best, maar het tijdens de Franse lockdown opgenomen Isa is naar verluidt ook het meest persoonlijke album van Zaz tot dusver, waarbij Isa verwijst naar haar echte voornaam Isabelle. En volgende reden om Isa uit te pluizen. Ik ben inmiddels elf jaar fan van Zaz en ook Isa heeft me zeker niet teleurgesteld. Integendeel. Erwin Zijleman
