06 maart 2025

Review: The Lathums - Matter Does Not Define

De Britse band The Lathums dook vier jaar geleden op met een prima gitaaralbum, zakte vervolgens helaas wat in, maar revancheert zich op knappe wijze met het uitstekende Matter Does Not Define
Matter Does Not Define, het derde album van de Britse band The Lathums, klinkt als de spreekwoordelijke omgevallen platenkast en het is een platenkast die vooral is gevuld met Britse gitaaralbums. De band uit Wigan combineert al deze invloeden in aansprekende songs, die lekker in het gehoor liggen en een hoog feelgood gehalte hebben. Het had allemaal best wat ruwer en eigenzinniger gemogen, maar als je zin hebt in een authentiek en tijdloos klinkende Britse gitaarplaat komt dit album lekker binnen en stelt het zeker niet teleur. Het debuut van de band vond ik geweldig, album nummer twee matig, maar Matter Does Not Define is weer prima. Leuke band.



Ik was erg enthousiast over de eerste EP’s van de Britse band The Lathums en ook het in 2021 verschenen debuutalbum How Beautiful Life Can Be sprak me zeer aan. De band uit het Britse Wigan liet zich op dit album inspireren door een aantal decennia Britse gitaarmuziek, wat een heerlijke gitaarplaat opleverde. Het is een gitaarplaat die me afwisselend deed denken aan de muziek van The La’s en The Smiths, maar stiekem kwam bijna de hele geschiedenis van de Britse gitaarmuziek voorbij. 

De songs van The Lathums lieten de zon schijnen met heerlijk gitaarwerk en met typisch Britse songs met een hoog jonge honden gehalte. Het door James Skelly van The Coral geproduceerde album klonk ook nog eens fantastisch, wat het feel good gevoel van het album nog wat verder versterkte. 

Ik was na How Beautiful Life Can Be fan van The Lathums, maar de band stelde me teleur met het in 2023 verschenen From Nothing To A Little Bit More. Het tweede album van The Lathums liet niet de groei horen waarop ik had gehoopt of die ik eigenlijk had verwacht, waardoor het tweede album van de Britse band wat mat en ongeïnspireerd klonk. 

De torenhoge verwachtingen met betrekking tot het tweede album van de band liepen uit op een teleurstelling, waardoor ik eigenlijk geen verwachtingen had met betrekking tot het derde album dat onlangs werd aangekondigd voor de komende week. Tot mijn verbazing lag het album echter al een week eerder in de winkel en ging ik er eerlijk gezegd van uit dat The Lathums geen deuk zouden slaan in mijn al gemaakte selectie. 

Matter Does Not Define bevalt me echter wel. Ook op het derde album laat de band uit Wigan zich breed inspireren, want ook Matter Does Not Define is een zoekplaatje waarop je heel veel bekends tegen komt. Nu kan ik een hele waslijst namen gaan noemen, en het zijn grotendeels dezelfde namen als de namen die voorbij kwamen bij beluistering van de eerste twee albums, maar het derde album van de band klinkt ook als een The Lathums album. 

Het is een album dat je op meerdere manieren kunt beluisteren. De criticus zal beweren dat de Britse band zich wel heel nadrukkelijk laat inspireren door een aantal grote bands uit het Britse muziekverleden en dat The Lathums op Matter Does Not Define bovendien wel erg netjes binnen de lijnen kleurt. 

Ik kan het niet ontkennen, maar het derde album van The Lathums is ook een album waarop alles klopt. Het gitaarwerk is prachtig, de karakteristieke zang met onder andere een vleugje Morrissey is aansprekend, de productie is trefzeker en het geluid van de band is lekker veelzijdig. Het sterkste punt van het derde album van The Lathums is echter dat de band de ene na de andere memorabele song voorbij laat komen. 

Natuurlijk had het best wat ruwer en origineler gekund, maar ondertussen luistert het album bijzonder lekker weg en hoor je de ene na de andere prima song voorbij komen, en heb je uiteindelijk het hele album beluisterd zonder je ook maar een moment te vervelen. 

Liefhebbers van gitaarbands als The Lathums komen er de afgelopen jaren helaas wat bekaaid van af, maar waar ik het tweede album van de Britse band wat mat en ongeïnspireerd vond klinken, zit er wat mij betreft genoeg vuur en passie en een beetje van The Strokes in hun beste dagen op Matter Does Not Define. Het levert een album op waarmee de Britse band zich wat mij betreft revancheert voor de wat zwakke voorganger. Erwin Zijleman


Matter Does Not Define van The Lathums is verkrijgbaar via de Mania webshop: