De Amerikaanse muzikante Claire Cottrill, beter bekend als Clairo, stond deze week twee keer in een uitverkochte Ronda in TivoliVredenburg. Clairo begon, net als zoveel van haar generatiegenoten, met het maken van bedroompop, die ze via YouTube de wereld in slingerde. Met haar debuutalbum Immunity vond ze in 2019 aansluiting bij de smaakmakers binnen de indiepop van dat moment, maar vervolgens ging Clairo haar eigen weg op de albums Sling en Charm.
Ook op het podium gaat Clairo haar eigen weg. Dat zag je al aan het begin van het concert, toen ze samen met haar band het podium op kwam en eerst nog even een glaasje wijn dronk. Het is niet de spectaculaire entree van de meeste indiepop zangeressen van het moment en ook tijdens de rest van het concert doet Clairo haar eigen ding.
Ze staat er, met een koptelefoon op haar hoofd, vrij ingetogen bij op het podium en vermoeit het publiek gelukkig niet met ellenlange speeches waarin ze ons verteld hoeveel ze van ons houdt. De langste zin komt als ze last heeft van de flitslichten van de camera's in de zaal. Het gaat bij Clairo om de muziek en dat is goed nieuws.
Op het schaars verlichte podium staat een vijfkoppige band en het is een band die bestaat uit geweldige muzikanten. Blikvanger is Hailey Niswager, die gitaar, piano en orgel speelt, maar vooral de show steelt met haar saxofoon en dwarsfluit. Als je je ogen dicht doet waan je je in de jaren 70, want de mix van soul, jazz en singer-songwriter pop is ver verwijderd van de muziek die de meeste indiepop zangeressen van het moment maken.
Het zeer smaakvolle en prachtig klinkende geluid past uitstekend bij de zang van Clairo. Ze zingt vooral zacht, maar ook met veel gevoel en souplesse. Ze staat er misschien wat rustig bij, maar ze lijkt het wel degelijk enorm naar haar zin te hebben, wat ook niet zo gek is met zo'n geweldige band en een razend enthousiast publiek.
Het klinkt allemaal lekker dromerig en het zou in de handen van de meeste muzikanten waarschijnlijk wat voort gaan kabbelen, maar de muzikanten die om Clairo heen staan, en met name Hailey Niswager, geven de lome popsongs van de Amerikaanse muzikante steeds weer een fraaie impuls.
Aan het eind van de set is er ruimte voor de bekendste songs van de Amerikaanse muzikante, waaronder het nog altijd fantastische Bags van haar debuutalbum, Sofia van ditzelfde album en het aanstekelijke Sexy To Someone van het laatste album.
Na negentien songs zat het er op en kon ik alleen maar concluderen dat ik een uitstekend concert had gezien van een jonge muzikante die nadrukkelijk haar eigen weg gaat en tot grootste dingen in staat blijkt. Van Clairo gaan we nog heel veel plezier hebben, dat is zeker. Erwin Zijleman