28 maart 2025

Review: Liz Longley - New Life

Voor een talentvolle singer-songwriter als Liz Longley zouden de platenmaatschappijen in de rij moeten staan, maar ook dit keer moest de Amerikaanse muzikante zelf haar boontjes doppen, wat wederom een prima album oplevert
Ik mis helaas zo af en toe een album van Liz Longley, die echt veel te weinig aandacht krijgt, maar New Life stond de afgelopen week gelukkig wel op de lijsten met nieuwe albums. Het is een album waarop de muzikante uit Nashville zowel met pop en rock als met Amerikaanse rootsmuziek uit de voeten kan en in alles genres maakt ze indruk met uitstekende songs, fraaie klanken en een hele mooie stem. Net als het vorige album van Liz Longley is ook New Life een zeer veelzijdig album, maar het zit me geen moment in de weg, al vind ik de wat meer roots georiënteerde songs uiteindelijk het mooist. Hoogste tijd dat het talent van Liz Longley in bredere kring wordt opgemerkt.



Bijna precies tien jaar geleden ontdekte ik het titelloze album van de Amerikaanse muzikante Liz Longley. Het bleek een album van een verrassend hoge kwaliteit. Het in Nashville gemaakte album liet flink wat invloeden uit de countrymuziek horen, maar verwerkte ook absoluut invloeden uit de folk en de pop. 

Liz Longley kon in Nashville een beroep doen op een aantal uitstekende muzikanten, waardoor het album prachtig klonk. De Amerikaanse muzikante maakte echter nog veel meer indruk met de kwaliteit van haar songs en vooral met haar bijzonder mooie stem. Vanwege het ontbreken van een titel ging ik er van uit dat het in 2015 verschenen album het debuutalbum van Liz Longley was, maar de aan het prestigieuze Berklee College of Music in Boston opgeleide muzikante bleek al een aantal albums op haar naam te hebben staan. 

De muziek van Liz Longley krijgt tot dusver helaas niet heel veel aandacht, zeker niet in Nederland, waardoor ik een in 2016 verschenen album en een vorig jaar verschenen mini-album helaas heb gemist, maar ik was in 2020 wel zeer onder de indruk van het album Funeral For My Past, waarop Liz Longley haar vleugels uitsloeg. Het album kon binnen de Americana op een breed terrein uit de voeten, maar verwerkte ook flink wat invloeden uit de pop en de rock, waarmee de inmiddels in Nashville woonachtige muzikante zich definitief ontworstelde aan het predicaat countryzangeres. 

De lijn van Funeral For My Past wordt doorgetrokken op het deze week verschenen New Life, waarop Liz Longley wederom laat horen dat ze met meerdere invloeden uit de voeten kan. New Life is bij vlagen, nog meer dan Funeral For My Past, een popalbum, maar het is een popalbum waarop Liz Longley haar muzikale verleden zeker niet verloochent. 

New Life bevat een aantal 100% popsongs, maar het album biedt ook zeker ruimte aan de singer-songwriter Liz Longley. Ook bij beluistering van New Life valt op dat Liz Longley een uitstekende zangeres is, die net zo makkelijk indruk maakt met een ingetogen folksong als met een uptempo popsong. 

Liefhebbers van Americana zullen New Life bij vlagen net wat teveel pop vinden, maar vinden op het album ook zeker een aantal songs die stevig in de smaak zullen vallen. Zelf kan ik zowel met pop als met roots uit de voeten en ook de afslag richting pop levert wat mij betreft een aantal prima songs op. Liz Longley is wat ouder dan de populaire popzangeressen van het moment en bezingt ook wat andere thema's, maar haar songs en haar zang zijn absoluut goed genoeg om ook een wat meer pop georiënteerd publiek aan te spreken. 

Ik ga New Life niet vergelijken met het inmiddels tien jaar oude titelloze album van Liz Longley, want het zijn in meerdere opzichten en in ieder geval een deel van de songs twee flink verschillende albums. Wat de albums met elkaar gemeen hebben zijn de hoge kwaliteit van de songs, de prachtige instrumentatie en de geweldige zang. Ik vind de stem van Liz Longley persoonlijk het mooist in de net wat meer ingetogen en aan Amerikaanse rootsmuziek rakende songs, waarin ze echt excelleert, maar ook op de rest van het album is de zang echt heel goed. 

Het blijft voor mij onbegrijpelijk en ook doodzonde dat een singer-songwriter met de kwaliteiten van Liz Longley steeds maar weer moet afwachten of iemand haar album wil uitbrengen en in de meeste gevallen zelf het benodigde geld bij elkaar moet krijgen. Het is gelukkig ook voor New Life weer gelukt. Erwin Zijleman