De Amerikaanse muzikante Kennie Mason uit Atlanta, Georgia, heeft Inuit wortels en laat die terug komen in de naam waaronder ze muziek uitbrengt. Met Catcher heeft Siichaq een prima debuutalbum opgeleverd. Het is een album dat op het eerste gehoor wat ruw en lo-fi klinkt, maar de songs van Siichaq blijken in veel gevallen ruwe diamanten. Kennie Mason heeft zich absoluut laten inspireren door indierock, shoegaze en dreampop uit de jaren 90, maar sluit op Catcher ook aan bij de indierock van het moment. Door het wat ruwe karakter van de songs weet de Amerikaanse muzikante zich wel te onderscheiden van haar concurrenten en Catcher is bovendien een album vol groeipotentie.
Siichaq is de band rond of een project van de Amerikaanse muzikante Kennie Mason, die met de naam van haar band of project (het is me op basis van de informatie die ik heb niet helemaal duidelijk) verwijst naar haar Inuit naam. De muzikante uit Atlanta, Georgia, debuteerde vorig jaar met de EP My Dog Ate My Patriotism en heeft deze week haar debuutalbum Catcher uitgebracht.
Het is een debuutalbum dat makkelijk onder had kunnen sneeuwen zo midden in de zomer, maar gelukkig blijft de Amerikaanse muziekwebsite Paste ook tijdens de zomermaanden goed opletten en met interessante tips strooien. Paste heeft al jaren een fijne neus voor de betere indie albums en ook het debuutalbum van Siichaq weet het weer goed in te schatten.
Bij eerste beluistering van Catcher was ik er zelf overigens nog niet helemaal uit en twijfelde ik zelfs even aan de tip van Paste. Het album klinkt absoluut lekker, maar de band rond Kennie Mason opereert in genres waarin de concurrentie moordend is en het niet meevalt om nog op te vallen. Dat laatste lukt de Amerikaanse muzikante wel aardig met een bij vlagen behoorlijk rammelend geluid en met een aantal songs die zeker bij eerste beluistering flink tegen de haren in strijken, maar is dat genoeg om een album zo aan te prijzen als Paste dat doet?
Uiteindelijk moet ik de Amerikaanse muziekwebsite toch weer gelijk geven, want hoe vaker ik naar Catcher luister, hoe meer ik overtuigd raak van de muziek van Siichaq. Kennie Mason tekent op haar debuutalbum voor een half uur muziek en laat in dit half uur meerdere kanten van zichzelf horen. Het album opent met een wat gruizige lo-fi rocksong met een duidelijke jaren 90 vibe, maar wordt gevolgd door een song met vooral invloeden uit de indiepop van het moment. Het schuurt even dicht tegen Phoebe Bridgers aan, maar de muziek van Siichaq kan zomaar ontsporen in een bak herrie.
Uiteindelijk convergeert de mix van invloeden wat en maakt Siichaq muziek met flink wat invloeden uit de dreampop en shoegaze. Catcher klinkt dan als een album dat Mazzy Star met een beetje fantasie zou kunnen hebben gemaakt, al is de muziek van Siichaq wel wat ruwer. Kennie Mason laat zich echter niet zomaar in een hokje duwen en schudt na een aantal wat ruwere tracks een suikerzoete popsong uit de mouw, waarin ze zich omringt met fraaie gitaarlijnen en flink wat strijkers.
Op basis van het bovenstaande lijkt het misschien of Siichaq op Catcher van de hak op de tak springt, maar dat is zeker niet het geval. De muzikante uit Atlanta laat op haar debuutalbum een consistent geluid horen, maar zoekt binnen de genres die ze bestrijkt wel steeds de grenzen op. Op het eerste gehoor rammelt het wat, maar bij herhaalde beluistering blijkt dat er ook veel moois verstopt zit in de muziek op het Catcher. Kennie Mason overtuigt bovendien makkelijk als zangeres met een mooie stem, die op een aangename manier wat onvast kan klinken.
Een half uur is snel om, maar het debuutalbum van Siichaq profiteert absoluut van meerdere keren horen. Ik was bij eerste beluistering zoals gezegd nog wat sceptisch, maar inmiddels ben ik behoorlijk gecharmeerd van het debuutalbum van Siichaq, dat op aangename wijze een brug slaat tussen gruizige rockmuziek uit de jaren 90 en de indierock van dit moment. Catcher van Siichaq bewijst bovendien nog maar eens dat ik tips van Paste altijd serieus moet nemen, want zeker wanneer het gaat om indierock heeft de Amerikaanse website het bijna altijd bij het juiste eind. Erwin Zijleman
De muziek van Siichaq is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://siichaq.bandcamp.com/album/catcher.