De Amerikaanse singer-songwriter Tom Russell maakt al sinds de vroege jaren 70 platen en schreef songs die door grootheden als Johnny Cash, Dave Alvin, Doug Sahm, Guy Clark en k.d. lang zijn vertolkt. Persoonlijk ken ik de muziek van Tom Russell alleen via de een paar jaar geleden verschenen en niet heel erg opvallende soloplaat Love And Fear en vooral via het vorig jaar met Gretchen Peters gemaakte en uitstekende One To The Heart, One To The Head. Tom Russell is inmiddels toe aan zijn twintigste soloplaat en als we alle jubelberichten op het Internet mogen geloven, heeft hij met Blood And Candle Smoke één van zijn beste platen gemaakt, zo niet zijn beste. Of dat zo is durf ik vanwege mijn onbekendheid met Russell’s werk niet te zeggen, maar dat Tom Russell met Blood And Candle Smoke een geweldige plaat heeft gemaakt wil ik graag beamen. Tom Russell laat zich op zijn nieuwe plaat begeleiden door flink wat muzikanten, onder wie leden van Calexico. Bovendien is er ook dit keer een voorname rol weggelegd voor zangeres Gretchen Peters, die in vrijwel alle songs op deze plaat opduikt met haar emotievolle vocalen. Op Blood And Candle Smoke toont Tom Russell zich een getalenteerd verteller van indringende verhalen over uiteenlopende onderwerpen en slaagt hij er bovendien in om deze verhalen te verpakken in aansprekende songs en te vertolken op buitengewoon doeltreffende en ontroerende wijze. Mede door de gastbijdragen van zijn muzikale vrienden is Blood And Candle Smoke een hele afwisselende plaat. Tom Russell schakelt op zijn nieuwe plaat tussen onder andere folk, blues, country, jazz en rock, maar ook omringd door de fameuze Mariachi trompetten van Calexico of in een dampende portie Tex Mex houdt Russell zich op imposante wijze staande. Blood And Smoke bevat Americana in de breedste zin van het woord en van een zeldzaam hoge kwaliteit. Direct vanaf de eerste noten van Blood And Candle Smoke houdt Tom Russell je in een ijzeren greep en wanneer hij je eenmaal vast heeft, laat hij je niet meer los. Blood And Candle Smoke van Tom Russell is wat mij betreft één van de indrukwekkendste platen in het genre dit jaar. Erwin Zijleman