Dayna Kurtz - American Standard
Met het zeven jaar geleden verschenen Postcards From Downtown manifesteerde de Amerikaanse singer-songwriter Dayna Kurtz zich nadrukkelijk als één van meer aansprekende vrouwelijke tegenhangers van Tom Waits. Postcards From Downtown was een doorleefde plaat met invloeden uit de country, rock, folk, jazz en blues en zette Dayna Kurtz vanwege haar rauwe stem, haar uitstekende gitaarspel en de hoge kwaliteit van haar songs op de kaart als grote belofte. Deze status is Dayna Kurtz op één of andere manier nooit ontgroeid. De platen die de Amerikaanse de afgelopen jaren uitbracht kregen niet de aandacht die ze verdienden, al werd Kurtz in Nederland relatief warm onthaald en werd het drie jaar geleden verschenen Another Black Feather terecht ontvangen als een meesterwerk. Ook met haar nieuwe plaat laat Dayna Kurtz maar weer eens horen wat ze in huis heeft, maar ik vrees dat het ook dit keer te weinig gehoor zal vinden. American Standard is een typische Dayna Kurtz plaat. Het is een plaat die opvalt door Kurtz’ doorleefde stemgeluid, fraaie gitaarspel, een breed palet aan stijlen en een goede neus voor songs die in staat moeten worden geacht om diep onder de huid te kruipen. American Standard bevat een aantal overtuigende Dayna Kurtz songs, maar minstens even opvallend en aansprekend zijn de covers op de nieuwe plaat van Dayna Kurtz. Covers van werk van onder andere Eliott Smith, Sonny Burgess en Paul Westerberg die Kurtz op fraaie, doorleefde en bijzonder eigenzinnige wijze naar haar hand zet. American Standard is een plaat met twee gezichten. In de wat stevigere songs klinkt Dayna Kurtz nog rauwer dan we al van haar gewend zijn, terwijl ze in de songs waarin gas wordt terug genomen, nog meer dan in het verleden in staat is om de luisteraar te bedwelmen met bijna bezwerende muziek. Het zijn twee gezichten die beiden zeer weten te overtuigen. Dayna Kurtz maakte de afgelopen zeven jaar al een aantal uitstekende platen en ook American Standard is er weer een. Liefhebbers van veelzijdige vrouwelijke singer-songwriters vinden ze echt niet veel mooier dan deze. Erwin Zijleman
Met het zeven jaar geleden verschenen Postcards From Downtown manifesteerde de Amerikaanse singer-songwriter Dayna Kurtz zich nadrukkelijk als één van meer aansprekende vrouwelijke tegenhangers van Tom Waits. Postcards From Downtown was een doorleefde plaat met invloeden uit de country, rock, folk, jazz en blues en zette Dayna Kurtz vanwege haar rauwe stem, haar uitstekende gitaarspel en de hoge kwaliteit van haar songs op de kaart als grote belofte. Deze status is Dayna Kurtz op één of andere manier nooit ontgroeid. De platen die de Amerikaanse de afgelopen jaren uitbracht kregen niet de aandacht die ze verdienden, al werd Kurtz in Nederland relatief warm onthaald en werd het drie jaar geleden verschenen Another Black Feather terecht ontvangen als een meesterwerk. Ook met haar nieuwe plaat laat Dayna Kurtz maar weer eens horen wat ze in huis heeft, maar ik vrees dat het ook dit keer te weinig gehoor zal vinden. American Standard is een typische Dayna Kurtz plaat. Het is een plaat die opvalt door Kurtz’ doorleefde stemgeluid, fraaie gitaarspel, een breed palet aan stijlen en een goede neus voor songs die in staat moeten worden geacht om diep onder de huid te kruipen. American Standard bevat een aantal overtuigende Dayna Kurtz songs, maar minstens even opvallend en aansprekend zijn de covers op de nieuwe plaat van Dayna Kurtz. Covers van werk van onder andere Eliott Smith, Sonny Burgess en Paul Westerberg die Kurtz op fraaie, doorleefde en bijzonder eigenzinnige wijze naar haar hand zet. American Standard is een plaat met twee gezichten. In de wat stevigere songs klinkt Dayna Kurtz nog rauwer dan we al van haar gewend zijn, terwijl ze in de songs waarin gas wordt terug genomen, nog meer dan in het verleden in staat is om de luisteraar te bedwelmen met bijna bezwerende muziek. Het zijn twee gezichten die beiden zeer weten te overtuigen. Dayna Kurtz maakte de afgelopen zeven jaar al een aantal uitstekende platen en ook American Standard is er weer een. Liefhebbers van veelzijdige vrouwelijke singer-songwriters vinden ze echt niet veel mooier dan deze. Erwin Zijleman