Ik had er heel lang naar uitgekeken, maar wat viel het tegen. Zes jaar na haar verrassende comeback plaat Aerial zou Kate Bush eerder dit jaar een plaat met nieuw werk uitbrengen. Toen Director’s Cut eenmaal in de winkel lag bleek het echter niet veel meer dan wat opgewarmde kliekjes. Het waren ook nog eens kliekjes, waarvan de smaak in de meeste gevallen flink tegen viel. Vorige maand was er opeens sprake van een echt nieuwe plaat van Kate Bush en dit keer zou het gaan om een kerstplaat. Niet iets om vrolijk van te worden, want buiten de kerstplaat van Phil Spector ken ik er eigenlijk niet een die de moeite waard is. 50 Words For Snow ligt deze week in de winkel en is gelukkig geen kerstplaat geworden. 50 Words For Snow is een conceptplaat over sneeuw en blijft ver verwijderd van kerstbomen, rendieren en de kerstman. 50 Words For Snow bevat slechts 7 tracks, maar duurt bij elkaar iets meer dan een uur. De kortste track op de plaat duurt bijna 7 minuten, de langste bijna 14 minuten. 50 Words For Snow is een typische Kate Bush plaat, al is de plaat heel ver verwijderd van de plaat (The Kick Inside) waarmee ze in 1978 doorbrak. Vergeleken met haar debuut klinkt de stem van Kate Bush op 50 Words For Snow behoorlijk anders. Waar op The Kick Inside de hoge noten domineerden, zingt Kate Bush op 50 Words For Snow behoorlijk laag. Ook in instrumentaal opzicht is er het een en ander veranderd. Op de meeste van haar vorige platen trok Kate Bush graag van alles uit de kast, maar op 50 Words For Snow heeft ze meestal genoeg aan haar piano en gebruikt ze van de toetsen vooral die aan de linkerkant. Het maakt van 50 Words For Snow een sobere en stemmige plaat die prachtig kleurt bij het seizoen. De meeste songs op 50 Words For Snow zijn niet erg toegankelijk. Veel songs slepen zich uiterst langzaam voort, ontberen een hele duidelijke structuur en liggen deels op het terrein van de klassieke muziek. 50 Words For Snow is daarom een plaat waar je voor moet gaan zitten en waarvoor je de tijd moet nemen, maar daarvan krijg je zeker geen spijt. 50 Words For Snow is een plaat die zich langzaam opdringt, maar ondanks de complexe structuren duurt het niet heel lang voor de plaat je dierbaar is, zeker als de muziek van Kate Bush in het verleden ook effect op je had. Zoals gezegd zijn het pianospel en de stem van Kate Bush de belangrijkste ingrediënten op 50 Words For Snow, maar steeds wanneer de plaat iets in dreigt te zakken, zetten een jazzy ritmesectie, dreigende strijkers, uithalende gitaren (van Andy Fairweather Low) en donkere elektronica de songs weer op de rails. 50 Words For Snow is een voornamelijk ingetogen plaat met een aantal buitenbeentjes. Het eerste is het Oosters aandoende Wild Man, het tweede het behoorlijk toegankelijke duet met Elton John (Snowed In At Wheeler Street), het derde de juist behoorlijk ontoegankelijke en gejaagd klinkende titelsong met spoken word van Stephen Fry. Al met al is 50 Words For Snow een mooie en intrigerende plaat, waarmee Kate Bush zich op indrukwekkende wijze revancheert voor het teleurstellende Director’s Cut. Director’s Cut was achteraf bezien niet meer dan een overbodige voetnoot in het oeuvre van Kate Bush. 50 Words For Snow is daarentegen een zeer waardevolle aanvulling op dit unieke oeuvre. De Britse meteorologen voorspellen nog altijd een bijzonder strenge winter. Kate Bush zorgt met 50 Words For Snow voor de perfecte soundtrack. Een prachtige en indrukwekkende plaat. Erwin Zijleman