Lalah Hathaway - Where It All Begins

Kinderen van beroemde muzikanten, deel 1. Het betoog dat kinderen van beroemde muzikanten het over het algemeen moeilijk hebben laat ik voor de afwisseling maar eens achterwege. De bewering werd een maand of twee geleden al genadeloos gelogenstraft door de geweldige plaat van Adam Cohen (inderdaad, de zoon van Leonard) en nu is het de beurt aan Lalah Hathaway (inderdaad, de dochter van Donny). Voor een ieder die het niet weet of is vergeten: Donny Hathaway maakte aan het begin van de jaren 70 een aantal geweldige soulplaten en groeide in no-time uit tot de groten in het genre. Hij overleed echter op slechts 33-jarige leeftijd door een met mysterie omgeven zelfmoord en schaarde zich hiermee in een illuster rijtje te vroeg overleden soulzangers (Sam Cooke, Otis Redding, Marvin Gaye). Dochter Lalah debuteerde al in 1990 met een prima titelloos debuut, dat warm werd onthaald door de critici. Dit debuut werd in 1994 gevolgd door een eveneens uitstekende tweede plaat, waarna het ruim tien jaar stil was rond de Hathaway telg. Het nu verschenen Where It All Begins is pas de vijfde plaat van Lalah Hathaway in 21 jaar tijd. Heel erg bekend is Lalah Hathaway daarom niet en dat is jammer. Haar vorige platen waren immers van een behoorlijk hoog niveau en dat geldt ook weer voor Where It All Begins. De inmiddels 42 jaar oude Lalah klinkt op haar vijfde plaat als een doorleefde soulzangeres die in meerdere genres uit de voeten kan. Where It All Begins is hierdoor veel meer dan een klassieke souplaat of Neo-soulplaat. Op Where It All Begins gaat Lalah Hathaway net zo makkelijk aan de slag met 70’s soul, funk en disco als met jazz, rock en hedendaagse R&B. Dat ze vader Donny niet is vergeten blijkt niet alleen uit de cover art (een collage van Donny Hathaway’s platenhoezen), maar ook uit een fraaie vertolking van zijn laatste single You Were Meant For Me. Where It All Begins bestaat verder uit covers en eigen songs en valt op door een behoorlijk zwaar aangezette productie, met moddervette bassen en loodzware synths. Het is een productie waarin de meeste zangeressen zouden verzuipen, maar Lalah Hathaway blijft dankzij haar fantastische soulstem moeiteloos overeind. Ik geef eerlijk toe dat ik Where It All Begins in eerste instantie wat teveel van het goede vond, maar op een gegeven moment had Lalah Hathaway me toch te pakken en heb ik haar de soms wat overdadige productie en instrumentatie vergeven. Sindsdien is Where It All Begins een soulplaat met lef en allure; een van de weinige in het genre dit jaar en daarom absoluut een aanrader. Erwin Zijleman