Tindersticks - The Something Rain

Tindersticks is misschien niet meer zo productief als in haar eerste en volgens velen beste jaren, maar de band staat ook de afgelopen paar jaar nog garant voor platen van hoog niveau. Het gold voor het na een pauze van vijf jaar verschenen The Hungry Saw, het gold voor het twee jaar geleden verschenen Falling Down A Mountain (al waren de meningen over deze plaat verdeeld) en het geldt voor het deze week verschenen The Something Rain. De opener is even doorbijten. Het 9 minuten durende Chocolate bestaat uit stemmige muziek en spoken word. Chocolate vertelt het verhaal van een man die denkt met een mooie vrouw mee naar huis te mogen, maar eenmaal tussen de lakens komt hij er achter dat het een man is, waarna hij hier maar aan toe geeft met de relativerende opmerking "I was never a breast man anyway".  Dankzij de mooie muziek en de prachtig opgebouwde spanning vond ik het de eerste keer wel mooi, maar sindsdien heb ik Chocolate overgeslagen. Wat overblijft zijn acht lange tracks die je wel veel vaker wilt horen. Dankzij de uit duizenden herkenbare stem van Stuart A. Staples weet je direct dat het om Tindersticks gaat, maar The Something Rain is zeker geen herhalingsoefening. In een aantal tracks verrast de band uit het Britse Nottingham met een hoeveelheid dynamiek die we eigenlijk niet van Tindersticks gewend zijn. In deze tracks transformeert de warme en stemmige instrumentatie langzaam maar zeker in een veel steviger geluid waarin de gitaren stevig ronken, de saxofoon scheurt en de donkere stem van Stuart A. Staples gezelschap krijgt van een wat vinnigere vrouwenstem. Tindersticks maakt nog altijd muziek die heerlijk in het gehoor ligt, maar het kabbelt niet meer altijd zo sfeervol voort als we van de band gewend zijn. Dat is aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant valt er op The Something Rain zoveel te beleven dat je de plaat al snel met liefde zult omarmen. Ook voor de liefhebbers van het wat meer ingetogen geluid van Tindersticks valt er op The Something Rain overigens genoeg te genieten, want de plaat bevat ook een aantal tracks waarin de band gas terug neemt en ingetogen keyboards, belletjes, strijkers en blazers en de zwoele vocalen van Stuart A. Staples het geluid bepalen. The Something Rain is net als alle andere platen van Tindersticks een warme en stemmige plaat met vooral melancholisch aandoende songs. Een echte plaat voor de winter dus. Wat dat betreft had The Something Rain ook best een paar weken eerder kunnen verschijnen, al komen er vast nog volop regenachtige zondagen waarop The Something Rain ook uitstekend tot zijn recht zal komen. Ondanks de minder overtuigende opener vind ik The Something Rain inmiddels beter dan zijn twee voorgangers, wat de conclusie rechtvaardigt dat Tindersticks haar oude topvorm weer heeft gevonden. Erwin Zijleman