Ik ging er tot voor kort van uit dat Kid Face het debuut van de singer-songwriter uit Shawnee, Oklahoma, was, maar dat blijkt niet het geval. In Nederland zijn onlangs immers haar eerste twee platen (opnieuw) uitgebracht en op de streaming diensten circuleert ook nog een vroege EP van de Amerikaanse singer-songwriter met Indiaans bloed. Samantha Crain debuteerde in 2007 met The Confiscation EP, bracht in 2009 met Songs In The Night haar volwaardige debuut uit en kwam al een jaar later met haar tweede plaat, You (Understood), op de proppen. Het is door het succes van Kid Face nu allemaal beschikbaar en het is ook nog eens allemaal de moeite waard.
Laat ik beginnen met de op de streaming diensten beschikbare The Confiscation EP. Het is een EP die hoorbaar met bescheiden middelen is opgenomen, want de geluidskwaliteit is matig tot slecht. Vergeleken met het geluid op Kid Face is het geluid op The Confiscation EP ook behoorlijk sober. The Confiscation EP mist hierdoor een deel van de magie van Kid Face, maar toch zijn een aantal herkenbare ingrediënten uit het huidige geluid van Samantha Crain al hoorbaar. Uiteraard is er haar inmiddels uit duizenden herkenbare stem. Het is een wat onvaste stem die lang niet door iedereen gewaardeerd zal worden, maar ik vind hem persoonlijk prachtig. Een ander ingrediënt van Kid Face dat al hoorbaar is op The Confiscation EP is het vermogen van Samantha Crain om niet alledaagse songs te schrijven. Zelfs wanneer Samantha Crain haar stem begeleid met uitsluitend een akoestische gitaar is het geen moment het standaard meisje met een gitaar.
De songs van Samantha Crain pauzeren wanneer je het niet verwacht en nemen meer dan eens een afslag die je zelf had gemist. Dat werkt in het begin bijna vervreemdend, maar op een gegeven moment omarm je de songs van Samantha Crain en niet veel later koester je ze. The Confiscation EP is zeker niet van hetzelfde niveau als Kid Face, maar het is wel gewoon goed, bij vlagen zelfs heel goed.
Samantha Crain’s officiële debuut, Songs In The Night is nog een stuk beter. Op Songs In The Night horen we net wat toegankelijkere songs dan we inmiddels van Samantha Crain gewend zijn. Songs In The Night is immers voorzien van een folky bandgeluid dat bijzonder aangenaam klinkt. Buiten de nog altijd bijzondere zang kleurt Samantha Crain op Songs In The Night vooral binnen de lijntjes, maar ze doet dit wel op fraaie wijze.
Een ieder die naar Songs In The Night luistert, zal zich verbazen over het feit dat deze plaat ten tijde van de release volkomen werd genegeerd, want dit is een aanstekelijke singer-songwriter plaat om hartstochtelijk te omarmen. Minstens net zo catchy als bijvoorbeeld Amy MacDonald, maar uiteindelijk met meer klasse en eigenzinnigheid.
Op haar tweede plaat kiest Samantha Crain voor een duidelijk ander geluid dan op het zo aangenaam folky klinkende debuut. You (Understood) is meer uitgesproken en vooral rauwer. De gitaar en drumpartijen zijn stekelig en hetzelfde geldt voor de zang van Samantha Crain.
You (Understood) laat aanmerkelijk minder invloeden uit de rootsmuziek horen dan de eerste platen van Samantha Crain (maar zo af en toe zijn ze er wel) en klinkt ook aanmerkelijk minder rootsy dan Kid Face.
Het is een eigenzinnige indie plaat vol verrassende wendingen, die, net als zijn voorganger, had moeten worden opgepikt door de critici en een breed publiek. You (Understood) is net als Kid Face een plaat waaraan je moet wennen. Het klinkt direct aantrekkelijk, maar de ware kracht van de songs ontdek je pas na een paar keer luisteren. You (Understood) is een andere plaat dan Kid Face en laat zich daarom lastig vergelijken met de eerder dit jaar zo bejubelde plaat, maar minder goed is hij zeker niet.
Dankzij de reissues van het werk van Samantha Crain heb ik opeens een heel stapeltje platen in huis van de zangeres die ik pas een paar maanden geleden ontdekte bij bestudering van de Amerikaanse jaarlijstjes. Kid Face blijft mijn favoriet, maar de andere drie hebben ook veel te bieden, waarbij You (Understood) de meest facinerende en Songs In The Night de meest aangename is. Het EPtje dat aan alles vooraf ging laat tenslotte horen dat Samantha Crain al op jonge leeftijd veel te bieden had, waarbij het opvalt dat de EP uiteindelijk misschien nog wel het dichtst bij het zo fraaie Kid Face ligt.
Samantha Crain blijft voor mij één van de grote ontdekkingen van 2014 en het is dankzij dit stapeltje platen een ontdekking met nog wat meer glans. En om nog wat glans toe te voegen: deze nieuwe uitgaven zijn zeer aantrekkelijk geprijsd. Erwin Zijleman
