27 juni 2014

White Lung - Deep Fantasy

White Lung is een viertal uit het Canadese Vancouver, dat volgens AllMusic.com is beïnvloed door riot grrrl, post-punk en hardcore punk. Dat is voor veel mensen waarschijnlijk een hele goede reden om met een grote boog om de muziek van de uit drie vrouwen en één man bestaande Canadese band heen te lopen, maar persoonlijk vind ik het een aanbeveling. 

Toen de band ook nog eens werd gerelateerd aan Sleater-Kinney, L7, Bikini Kill en Hole was mijn interesse definitief gewekt. Deep Fantasy, de derde plaat van White Lung, heeft me vervolgens niet teleurgesteld. 

Deep Fantasy duurt maar net twintig minuten, maar ramt je in die twintig minuten tien heerlijke punky popliedjes door de strot. Het zijn popliedjes met heerlijk overstuurde gitaarloopjes, oerdegelijke punky gitaarriffs, een energiek beukende ritmesectie, subtiele keyboards en aangenaam schreeuwerige vrouwenvocalen. 

De zangeressen en de ritmesectie moeten het zeker niet hebben van groot muzikaal talent, maar compenseren dit met heel veel passie en energie. Het gitaarwerk op de plaat is daarentegen wel van hoog niveau. Naast punky riffs strooit de gitarist van de band driftig met de heerlijk inventieve, vaak in de hoogste versnelling uitgevoerde, gitaarloopjes, die iedere song op de plaat weer anders inkleuren en zorgen voor de broodnodige en in dit genre helaas wel eens zeldzame variatie. 

Voor de rest is het tien tracks lang beuken. Ik geef direct toe dat ik niet altijd in de stemming ben voor dit soort muziek, maar zo op zijn tijd is het geweldig. 

Wanneer ik behoefte heb aan een plaat in dit genre, greep ik tot dusver vrijwel altijd naar een plaat van Sleater-Kinney (met name Dig Me Out uit 1997 en The Woods uit 2005 zijn fantastische platen), maar ik denk dat Deep Fantasy van White Lung ook nog regelmatig voorbij gaat komen. Allereerst voor het spetterende gitaarwerk op de plaat, maar hiernaast ook vanwege de tomeloze energie van de band. 

Deep Fantasy gaat 20 minuten vrijwel continu voluit. Dat lijkt kort, maar het is genoeg. Sprinten en duurloop zijn twee verschillende dingen, ook in de popmuziek. In die twintig minuten maakt White Lung op mij overigens een onuitwisbare indruk. Keer op keer. Ook toe aan een dosis muzikale energie? Grijp naar Deep Fantasy van White Lung. De plaat komt echt als een stoomwals over je heen. Dat doet even pijn, maar vervolgens wil je maar één ding: meer. Veel meer. Erwin Zijleman