De onderstaande EP’s van Collin Hoeve, Ummagma en Sofie Letitre zijn in ieder geval veel te mooi om te laten liggen. Ga dat horen! Erwin Zijleman
Collin Hoeve maakt op Lesson Learned intieme en warmbloedige singer-songwriter muziek.
Het is muziek die in de meest funky momenten wel wat doet denken aan de muziek die Robert Palmer maakte in zijn jonge jaren, maar ik hoor ook wel wat van de knap gemaakte maar tegelijkertijd ook toegankelijke muziek van Steely Dan.
Collin Hoeve vindt echter ook aansluiting bij de soulvolle singer-songwriter muziek van het moment en in een aantal songs bij de muziek van Jamiroquai.
Lesson Learned bevat zes songs en het zijn zes songs die smaken naar meer. Collin Hoeve beschikt over een zeer aangenaam stemgeluid, schrijft songs die lekker blijven hangen maar ook weten te verrassen en heeft ook nog eens muzikanten om zich heen verzameld die zijn bijzondere songs omgeven met een warmbloedig klankentapijt.
Het zorgt voor 23 hele aangename minuten, die zeer doen uitzien naar volgend werk van deze talentvolle Nederlandse singer-songwriter.
Zie verder: http://collinhoeve.com
Ummagma laat zich inspireren door momenteel wat uitgekauwde genres als shoegaze en dreampop, maar verwerkt deze invloeden in een geheel eigen geluid, waarin de invloeden uit de dreampop nu eens niet worden aangedikt, maar juist zeer subtiel worden ingezet.
Het zorgt voor atmosferische, ingetogen en dromerige klanken, die perfect passen bij de mooie stem van Shauna McLarnon, die voor de afwisseling eens niet onderkoeld zingt.
Ummagma laat zich overigens zeker niet alleen beïnvloeden door dreampop en shoegaze, maar citeert ook uit de archieven van de prog-rock en psychedelica en weet ook deze invloeden op geheel eigen wijze op te nemen in haar bijzondere geluid.
Het is een geluid dat 5 tracks lang diepe indruk maakt en doet uitzien naar veel meer. Ik ben zeker niet de enige, want de band heeft onder andere Robin Guthrie (Cocteau Twins) en Malcolm Holmes (O.M.D.) bereid bevonden om een van de tracks op de EP te remixen. Leuk, maar de originele tracks maken de meeste indruk en zijn zo goed dat een volgend album van Ummagma wel eens hele ogen ogen zou kunnen gaan gooien. Ook deze EP is overigens veel te goed om te negeren.
Zie verder: http://ummagma.bandcamp.com/album/frequency
De hoofdschotel bestaat echter uit de eerste zes tracks op de plaat en deze maken nogal wat indruk.
Sofie Letitre beschikt over een bijzonder stemgeluid en combineert dit stemgeluid met donkere klanken met een vleugje triphop.
Het doet af en toe wel wat denken aan de zo succesvolle muziek van Kovacs, maar Uncanny Valley is in muzikaal opzicht een stuk spannender en ik vind Sofie Letritre eerlijk gezegd een betere zangeres.
Uncanny Valley bedwelmt met een donker en atmosferisch klankentapijt, waar vervolgens een spannende en sprankelende elektronische deken overheen is gelegd. Het is muziek die genadeloos intrigeert, maar ook prima past bij de fraaie vocalen van Sofie Letritre, die op deze fraaie EP Portishead naar de kroon steekt.
De remixen zijn in de meeste gevallen fraai uitgevoerd, maar voegen wat mij betreft niet veel toe aan de originelen. Het zijn juist deze originelen die indruk maken met ingehouden muziek die continu alle kanten op kan schieten. Uncanny Valley is hierdoor veel te mooi om te laten liggen en doet zeer uitzien naar het volwaardige album van dit enorme talent.
Zie verder: http://www.sofie-letitre.nl