De uit Antwerpen afkomstige muzikant Tom van Laere is inmiddels een kleine 15 jaar Admiral Freebee, wat tussen 2003 en 2014 vijf geweldige platen opleverde. Plaat nummer zes is er inmiddels ook en wederom heeft Admiral Freebee een uitstekende plaat afgeleverd.
De muziek van het aan Jack Kerouac’s On The Road ontleende alter ego van Tom van Laere is altijd geinspireerd geweest door popmuziek uit de jaren 70 en kwam op het in 2014 verschenen The Great Scam vooral bij The Rolling Stones uit.
Ook op Wake Up And Dream hoor ik af en toe nog wel wat van The Rolling Stones, maar het is toch ook een duidelijk andere plaat geworden dan zijn voorganger.
Admiral Freebee schuift op zijn nieuwe plaat weer wat op richting de popmuziek uit de jaren 70 en kiest voor lekker in het gehoor liggende songs, die soms worden opgestuwd door blazers of stevigere gitaren (bijvoorbeeld in de ode aan Pixies en Kim Basinger), maar ook loom en ingetogen kunnen zijn of kunnen worden voorzien van een stevige bootsimpuls.
Verder hoor ik voor het eerst ook veel van de eerste platen van Roxy Music, zeker wanneer de saxofoon mag aanzwellen en de gitaren lekker tegendraads zijn.
Wake Up And Dream klinkt net als al zijn voorgangers als een omgevallen platenkast, maar Admiral Freebee slaagt er ook dit keer weer in om zijn muziek te voorzien van een duidelijk eigen geluid.
Op zijn nieuwe plaat heeft Admiral Freebee het schrijven van tijdloze popliedjes nog wat verder geperfectioneerd. Wake Up And Dream slaat zich direct bij eerste beluistering als een warme deken om je heen, maar laat ook genoeg nieuwe dingen horen om met volledige aandacht naar de plaat te luisteren.
De plaat is voorzien van een verrassend veelzijdige instrumentatie, waarna de aangename stem van Tom van Laere en de aanstekelijke melodieën en refreinen de rest doen.
Als liefhebber van de muziek van Admiral Freebee kost het absoluut geen moeite om van Wake Up And Dream te houden, maar dit zal niet anders zijn als je het werk van de Vlaamse muzikant niet kent, maar wel wakker gemaakt mag worden voor tijdloze popmuziek met een hang naar de jaren 70. Prima plaat weer van deze bijzonder talentvolle Antwerpse muzikant. Erwin Zijleman
