The Monkees werden halverwege de jaren 60 bij elkaar gezocht om het Amerikaanse antwoord op The Beatles te gaan vormen. In commercieel opzicht was dit een groot succes. De platen van The Monkees waren niet aan te slepen en alles dat door de band werd aangeraakt veranderde in goud.
Opvallend genoeg was het project echter ook in artistiek opzicht succesvol. The Monkees maakten een paar aardige platen en hebben uiteindelijk een flinke verzamelaar met zeer memorabele popsongs volgespeeld en dat kunnen er niet veel zeggen.
Aan het eind van de jaren 60 was het beste er wel af en viel het doek voor de band; overigens vrijwel gelijktijdig met het einde van het grote voorbeeld uit Engeland. Sindsdien moeten we het doen met weinig succesvolle reünies en hele matige platen.
Ik had dan ook geen hoge verwachtingen van de zoveelste comeback van The Monkees, maar Good Times! blijkt een bijzonder aangename plaat. The Monkees moeten het op hun zoveelste comeback plaat doen zonder de in 2012 overleden Davy Jones, maar Michael Nesmith schoof na een aantal jaren afwezigheid weer aan.
Good Times! werd geproduceerd door Fountains of Wayne lid Adam Schlesinger, die werd bijgestaan door de beheerder van het archief van de band. Voor de songs op de plaat werd geput uit de archieven (waar nog songs van Harry Nilsson en Neil Diamond op de plank lagen), maar er werden ook gloednieuwe songs aangeleverd door onder andere Andy Partridge (XTC), Rivers Cuomo (Weezer), Ben Gibbard (Death Cab For Cutie) en gelegenheidsduo Noel Gallagher en Paul Weller.
Het resultaat klinkt opvallend goed. Natuurlijk zit er wat slijtage op de stembanden van de heren op leeftijd, maar Good Times! klinkt veel geïnspireerder dan alles dat The Monkees na hun gloriejaren maakten. Zowel de songs uit de archieven als de nieuwe songs zijn van hoog niveau en zijn stuk voor stuk goed voor heel veel zonnestralen. Laat de plaat uit de speakers komen en het is zomer.
Het is verder zeker geen eenheidsworst die The Monkees serveren. Een aantal songs grijpt terug op het roemruchte verleden van de band, er zijn uitstapjes richting The Beatles en de Beach Boys, maar The Monkees verrassen op Good Times! ook met psychedelische songs, songs met ander moois uit de jaren 60 en songs die met een beetje fantasie van het label Americana zijn te voorzien.
Het levert een plaat op die onmiddellijk goed is voor een glimlach en het zomergevoel, maar die ook daarna blijft boeien en vermaken. Een enorme verrassing als je het mij vraagt. Erwin Zijleman
