Het zal ongetwijfeld aan mij liggen, maar hoe vaak hoor je nog een Britse gitaarplaat met popliedjes die je na één keer horen niet meer wilt vergeten? Ik zoek er iedere week naar, maar vind ze helaas al tijden niet. Waar zijn die Britse jonge honden gebleven die pretentieloze popliedjes schrijven die aankomen als de spreekwoordelijke mokerslag en prachtig voortborduren op de legendarische lichtingen uit de jaren 60, 70, 80 en 90?
Zijn de niet meer zo jonge Britse honden van de Rolling Stones of de ook niet meer piepjonge honden van Madness op het moment echt het beste dat de Britse gitaarmuziek te bieden heeft of zijn er wel degelijk vaandeldragers die pas na de gloriedagen van Oasis zijn geboren?
Bij toeval liep ik tegen Big Box Of Chocolates van Hooton Tennis Club aan en ik wist onmiddellijk dat het goed zat. Ruim een jaar geleden debuteerde deze band immers met Highest Point In Cliff Town en dat was een plaat die destijds precies aan mijn verwachtingen voldeed en uiteindelijk zelfs een plek in mijn jaarlijstje wist af te dwingen.
Ook Big Box Of Chocolates biedt precies waar ik op het moment zin in heb, want de gitaarpop van Hooton Tennis Club is nog altijd bijzonder trefzeker en nagenoeg onweerstaanbaar.
Ook de tweede plaat van de band uit Liverpool klinkt weer als een omgevallen platenkast. Het is een platenkast waarin alles van The Beatles en The Kinks tot en met The Jam en Oasis is te vinden, maar Hooton Tennis Club beperkt zich zeker niet tot de gitaarmuziek van Britse oorsprong.
Ook invloeden uit de eigenwijze Amerikaanse gitaarpop van onder andere Pavement, Guided By Voices en Big Star (om maar eens drie namen te noemen) hebben hun weg gevonden naar de zeer aanstekelijke, maar ook in artistiek opzicht interessante songs van Hooton Tennis Club.
Het debuut van de band werd buitengewoon kundig geproduceerd door de van The Coral bekende Bill Ryder-Jones, maar de productie van Big Box Of Chocolates is nog raker. Hiervoor verantwoordelijk is de gelukkig weer helemaal herstelde Edwyn Collins (Orange Juice), die een perfect evenwicht tussen aanstekelijke refreinen en licht stekelige melodieën heeft gevonden en heeft gezorgd voor lekker jengelende gitaren.
Big Box Of Chocolates van Hooton Tennis Club is uiteindelijk een doos vol met lekkers, maar waar bij chocolaatjes enige voorzichtigheid is geboden, kun je van de heerlijke popliedjes van Hooton Tennis Club probleemloos genieten tot de doos helemaal leeg is. En daarna begin je gewoon weer helemaal opnieuw. Het is misschien goed zoeken naar jonge Britse gitaarbands, maar gelukkig zijn ze er nog. Erwin Zijleman
