Stella Donnelly - Trush Metal

Ik beperk me op deze BLOG over het algemeen tot het bespreken van albums. Aan EP’s waag ik me meestal niet, aan singles al helemaal niet. Toch bracht 2018 me een aantal EP’s die me zeer dierbaar zijn, met die van Naaz, The LVE en natuurlijk die van Boygenius als beste voorbeelden. Ik heb echter nog een flink stapeltje geweldige EP’s liggen en hiervan bespreek ik er op een tweetal “EP dagen” de komende week telkens twee.

Geweldige EP van een jonge Australische singer-songwriter, die zomaar kan uitgroeien tot een van de sensaties van 2019 (of 2020)
Sinds ik Thrush Metal voor het eerst gehoord heb ben ik in de van van de muziek van de jonge Australische singer-songwriter Stella Donnelly. Bij beluistering van haar eerste EP denk ik aan Julien Baker, Phoebe Bridgers en een jonge PJ Harvey. Jaarlijstjesmateriaal dus. Thrush Metal is soms loom en folky, maar is net zo makkelijk rauw en stekelig. Een ongelooflijk knappe EP die doet uitzien naar veel en veel meer.

Stella Donnelly is een jonge singer-songwriter uit het Australische Perth, die iets meer dan een jaar geleden zes songs op een cassettebandje zette en 30 kopieën maakte, waaronder een voor haar moeder. 

Het zal inmiddels een gewild collector’s item zijn, want met deze zes songs maakte Stella Donnelly zoveel indruk dat ze een platencontract mocht tekenen bij het eigenzinnige Secretly Canadian label, dat de zes songs inmiddels heeft uitgebracht als Trush Metal. 

De op wit vinyl uitgebrachte eerste oplage is inmiddels ook al een gewild verzamelobject, maar gelukkig kan iedereen genieten van de digitale versie van Trush Metal (of van de versie op zwart vinyl). Ik heb de eerste EP van Stella Donnelly van de week voor het eerst gehoord en ben inmiddels compleet verslingerd aan de zes songs op Trush Metal. 

Stella Donnelly maakt muziek die af en toe raakt aan die van de door mij zeer bewonderde Julien Baker en Phoebe Bridgers, maar de muziek van de Australische singer-songwriter is nog net wat eigenzinniger. De singer-songwriter maakt op Trush Metal indruk met bijzonder fraai gitaarspel, maar nog veel meer indruk met haar stem die zacht kan fluisteren, maar ook stevig kan uithalen. 

Zeker wanneer Stella Donnely kiest voor de akoestische gitaar kan Trush Metal loom en folky klinken, maar de Australische singer-songwriter schuift makkelijk op richting indie-rock, ook al blijft haar muziek redelijk ingetogen. De singer-songwriter uit Perth kan op Trush Metal zwoel verleiden met mooie luisterliedjes, maar kan ook verrassend rauw klinken, waarbij ik onmiddellijk associaties had met het werk van een jonge PJ Harvey. 

Met het noemen van namen als Julien Baker, Phoebe Bridgers en PJ Harvey ligt de lat erg hoog, maar Trush Metal kan de vergelijking aan. De zes songs op de eerste EP van Stella Donnelly hebben allemaal iets bijzonders en iets indringends, waarbij het krachtige Boys Will Be Boys zomaar uit kan groeien tot het lijflied van de #MeToo beweging. 

Het is voor een belangrijk deel de verdienste van de mooie, licht hese, maar ook hele bijzondere stem van de Australische, maar ook de sobere maar zeer fraaie instrumentatie op Thrush Metal draagt bij aan het verrassend sterke eindresultaat. Ik ken Trush Metal nu een paar dagen, maar als ik deze EP eerder had opgepikt was het absoluut jaarlijstjesmateriaal geweest. Ik ben heel benieuwd waarmee Stella Donnelly volgend jaar gaat opduiken. Als ze dit niveau vast weet te houden kan ze zomaar een van de sensaties van 2019 (of 2020) worden. Erwin Zijleman 

De muziek van Stella Donnelly is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://stelladonnelly.bandcamp.com/album/thrush-metal-2.