14 december 2018

The Bevis Frond - We’re Your Friends, Man

The Bevis Frond had al lang wereldberoemd moeten zijn, maar blijft een obscure maar geweldige rockband die anderhalf uur imponeert
Anderhalf uur rockmuziek vol eindeloze gitaarsolo’s. Er zijn niet veel bands die er mee weg komen, maar The Bevis Frond is na anderhalf uur net opgewarmd. We’re Your Friends, Man is een rockplaat die je bij eerste beluistering al jaren lijkt te kennen en die goed is voor een anderhalf uur aanhoudende glimlach. Meerdere decennia rockmuziek komen voorbij, maar alles past prachtig in het unieke geluid van deze al even unieke Britse band, die al lang wereldberoemd had moeten zijn, maar nog steeds een cultband is die iedere muziekliefhebber moet koesteren.


The Bevis Frond is een Britse band die al sinds 1986 bestaat en inmiddels een memorabele stapel platen (ik tel er zeker 25) op haar naam heeft staan. Het zijn platen die mij meestal zijn ontgaan, maar gelukkig worden de platen van de band rond Nick Saloman met enige regelmaat opnieuw uitgegeven. 

Ruim twee jaar geleden was er een bijzonder fraai stapeltje reissues, waarvan met name de heruitgave van het oorspronkelijk uit 1991 stammende New River Head me bijzonder goed beviel. Op deze plaat begon The Bevis Frond bij de muziek van Jimi Hendrix, The Byrds, Captain Beefheart en zeker ook Pink Floyd in haar psychedelische jaren, maar schoven Nick Saloman en zijn medemuzikanten langzaam maar zeker op richting Dinosaur Jr. en Buffalo Tom; twee van mijn favorieten uit de jaren 90. 

Het leverde een spannende en buitengewoon veelzijdige gitaarplaat op, die ik met name in de laatste maanden van 2016 heel vaak heb beluisterd. Vorige week verscheen er weer een plaat van The Bevis Frond en We’re Your Friends, Man blijkt een gloednieuwe plaat. 

Ook op de zoveelste plaat van The Bevis Frond hebben Nick Saloman en zijn medemuzikanten er zin in. We’re Your Friends, Man bevat 20 songs en bijna anderhalf uur muziek en het is ook nog eens muziek met enorm veel power. 

Ook op de nieuwe plaat eert The Bevis Frond de gitaarhelden uit de jaren 90, maar is het ook zeker niet vies van gitaarmuziek van enkele decennia geleden. In de openingstrack maakt The Bevis Frond direct duidelijk waar het op We’re Your Friends, Man om gaat. Een rechttoe rechtaan rocksong tikt uiteindelijk de 6 minuten aan en eindigt met een gitaarsolo waarop menig gitaargod jaloers zou zijn. 

The Bevis Frond bleek op de twee jaar geleden verschenen reissues een opvallend veelzijdige band en dat is het nog steeds. Waar de openingstrack je vooral meesleurt naar de jaren 90, ben je bij de tweede track in de jaren 60 en 70 beland en heeft stevige rock plaats gemaakt voor een track waarop Cat Stevens in zijn jonge jaren best trots op zou zijn geweest. 

Hierna ligt de focus weer een tijdje op rock en maakt Nick Saloman in zijn gitaarsolo’s geen geheim van bewondering voor David Gilmour en steekt hij hiernaast menig hardrock gitarist naar de kroon, om uiteindelijk toch weer bij J. Mascis te eindigen. Tussendoor neemt de band af en toe gas terug en laat het weer een heel ander geluid horen. 

Veel van de tracks op We’re Your Friends, Man staan met minstens één been in het verleden en verleiden bijzonder makkelijk met grootse riffs en melodieuze refreinen. Ook de nieuwe plaat van The Bevis Frond is weer zo’n plaat die je bij eerste beluistering al jaren lijkt te kennen en die nadrukkelijk uitnodigt tot het bespelen van de luchtgitaar. Enige conditie is hiervoor wel nodig, want Nick Saloman soleert er op We’re Your Friends, Man driftig op los en kijkt niet op een minuutje meer of minder. 

Ik luister de laatste tijd niet al te vaak meer naar platen met langere gitaarsolo’s, maar bij beluistering van We’re Your Friends, Man zit ik op het puntje van de stoel en kan het me niet lang genoeg duren. De vele gitaarsolo’s tillen de nieuwe plaat van The Bevis Frond nog net een stukje verder omhoog, maar ook met de rest van de songs is helemaal niets mis en ook in vocaal opzicht overtuigt Nick Saloman makkelijk met ingetogen vocalen vol gevoel, die ergens tussen Cat Stevens en Peter Gabriel in zijn Genesis jaren in zitten. 

The Bevis Frond citeert anderhalf uur nadrukkelijk uit de archieven van de Britse en Amerikaanse rockmuziek en maakt hierbij geen onderscheid tussen Genesis in haar vroege en ingetogen jaren en Dinosaur Jr. in haar beste dagen. Anderhalf uur is idioot veel muziek, maar bijna alles dat Nick Saloman op We’re Your Friends, Man aanraakt verandert in goud. Wederom een uitstekende plaat van een band die al lang wereldberoemd had moeten zijn. Erwin Zijleman

Ook de nieuwe plaat van The Bevis Frond is weer verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://bevisfrondmusic.bandcamp.com/album/were-your-friends-man.