22 augustus 2021

Lorde - Solar Power

Lorde ging de afgelopen jaren door diepe dalen, maar keert nu terug met een album dat een stuk lichter en zonniger klinkt, maar dat nog altijd vol staat met songs die zich langzaam maar zeker genadeloos opdringen
Lorde staat met Solar Power voor de onmogelijke opdracht om haar vorige album Melodrama te overtreffen. Dat probeert ze ook niet, want ondanks het feit dat ze wederom voor topproducer Jack Antonoff heeft gekozen, is Solar Power een totaal ander album dan Melodrama. Het tempo ligt een stuk lager en de donkere wolken hebben plaatsgemaakt voor zonnestralen. Solar Power grijpt je hierdoor niet bij de strot zoals Melodrama deed, maar zeker als je er wat beter en vaker naar luistert, is ook het derde album van Lorde een album vol verleiding. Die zit deels in de feilloze productie van Jack Antonoff, maar ook in de zang en songs van Lorde. Ik ben blij dat ze terug is.


Ella Yelich-O'Connor was pas 17 jaar oud toen ze in 2013 opdook als Lorde. Met haar debuutalbum Pure Heroine trok de Nieuw-Zeelandse muzikante direct wereldwijd de aandacht. Daar viel niets op af te dingen, want het debuut van Lorde stond bol van de belofte. 
Die belofte werd volledig waargemaakt op het in 2017 verschenen Melodrama, waarop Lorde werkte met producer Jack Antonoff. 

Melodrama is wat mij betreft een van de beste popalbums van het afgelopen decennium en zette Lorde op de kaart als een eigenzinnige popprinses. Het is vier jaar stil geweest rond Lorde en in die vier jaar is er veel veranderd. Er zijn een aantal nieuwe eigenzinnige popprinsessen opgedoken en producer Jack Antonoff is inmiddels een van de meest gevraagde producers in het genre. 

Ook op haar nieuwe album Solar Power werkt Lorde weer met Jack Antonoff. Dat is aan de ene kant bijna een garantie op succes, maar aan de andere kant is het geluid van de succesvolle producer de afgelopen twee jaar op zoveel albums terecht gekomen dat eenvormigheid op de loer ligt. 

Ook op Solar Power is de hand van Jack Antonoff duidelijk hoorbaar. Het nieuwe album van Lorde ligt qua geluid en productie relatief dicht bij de zo succesvolle albums van Taylor Swift en Lana Del Rey en klinkt inmiddels wat minder eigenzinnig dan bijvoorbeeld de muziek van Billie Eilish, die Jack Antonoff nog buiten de deur heeft weten te houden. 

Toch is Solar Power ook een typisch Lorde album, al is het maar vanwege de bijzondere en zeer herkenbare stem van de Nieuw-Zeelandse muzikante. Dat Solar Power een typisch Lorde album betekent overigens niet dat het album in het verlengde ligt van voorganger Melodrama. Op haar vorige album drenkte Lorde haar songs nog in baden van melancholie, maar Solar Power klinkt een stuk zonniger en optimistischer. Lorde heeft een aantal zware jaren achter zich gelaten en heeft ook afscheid genomen van haar donkere geluid. 

Jack Antonoff heeft ook het nieuwe album van Lorde weer smaakvol ingekleurd met een geluid dat nadrukkelijk zijn handtekening bevat en dat hier en daar herinnert aan de fraaie indiefolk op de laatste albums van Taylor Swift, waarop hij ook een stevige vinger in de pap had.

De Amerikaanse producer tekende bovendien voor nagenoeg alle instrumenten op het album en riep naast wat blazers alleen drummer Matt Chamberlain op voor een bijdrage aan het geluid, terwijl Clairo en Phoebe Bridgers opduiken voor wat backing vocals. 

Solar Power is ondanks de mooie klanken en de herkenbare zang van Lorde een lastig album. Zeker als je met wat minder aandacht naar het album luistert kabbelt het allemaal wat voort en mis je de scherpe randjes van Melodrama. 

Zelf vergelijk ik het nieuwe album dan ook niet met het ook nagenoeg onaantastbare vorige album van Lorde en beoordeel ik Solar Power als een op zichzelf staand album. Het is een album dat aan kracht wint wanneer je er met veel aandacht naar luistert en bij voorkeur met de koptelefoon. Dan pas hoor je hoeveel moois er is verstopt in de wat trage en zonnige popliedjes en hoor je niet alleen het enorme talent van Jack Antonoff, maar ook dat van Lorde. 

Solar Power zal niet kunnen rekenen op alle superlatieven waarmee Melodrama vier jaar geleden werd onthaald, het is in de eerste recensies alles of niets, maar het is wat mij betreft een mooi album, dat absoluut de tijd moet krijgen om door te groeien, waarna je zult horen dat Lorde nog altijd behoort tot de betere van de eigenzinnige popprinsessen. En ondertussen is Solar Power ook de soundtrack van de zomer die maar niet wil komen. Erwin Zijleman


Solar Power van Lorde is verkrijgbaar via de Mania webshop: