Sam Fender debuteerde twee jaar geleden verdienstelijk, maar een album van het kaliber van Seventeen Going Under had ik toch niet van hem verwacht. Sam Fender maakt op zijn tweede album indruk met gepassioneerde vocalen, die hij combineert met een meeslepen geluid met hier en daar een vleugje E-Street Band. In muzikaal opzicht klinkt het album in eerste instantie vooral Amerikaans, maar uiteindelijk toch vooral Brits, met flink wat echo’s van de gepassioneerde muziek zoals die in de late jaren 70 en vroege jaren 80 werd gemaakt in het Engeland van Margaret Thatcher. Sam Fender was tot voor kort een belofte voor de toekomst, maar is de belofte inmiddels ver voorbij.
Twee jaar geleden verscheen Hypersonic Missiles, het debuut van de Britse muzikant Sam Fender. Het is een album dat ik, vanwege een aantal hele positieve recensies, meerdere keren heb beluisterd, maar dat uiteindelijk toch net niet voldoende indruk op mij maakte. Het debuut van de Britse muzikant was wel goed genoeg om zijn naam te onthouden, waardoor zijn tweede album deze week direct op het juiste stapeltje lag.
Daar hoort Seventeen Going Under zeker thuis, want het tweede album van Sam Fender is een erg sterk album. Het album opent geweldig met de titeltrack, die het grootste geluid van Springsteen’s E-Street Band combineert met Britse branie. Het is een combinatie die vaak terugkeert op het album.
In muzikaal opzicht leunt de muziek van Sam Fender vaak tegen de Amerikaanse rockmuziek aan. Het is de grootse rockmuziek van de band van Bruce Springsteen, zeker wanneer je luistert naar de piano en de hier en daar opduikende saxofoon, maar ik hoor minstens even veel of misschien wel meer van The Killers. Nu is dat zeker niet mijn favoriete band, maar dat ligt meer aan de songs dan aan de muziek.
De muziek van Sam Fender heeft ook nog het aanstekelijke van The Strokes, maar ondanks alle Amerikaanse voorbeelden klinkt Seventeen Going Under toch ook Brits, bijvoorbeeld door de ruwe energie van een band als The Jam, die ook zeker invloed heeft gehad op de Britse muzikant. Sam Fender combineert de behoorlijk stevig aangezette en vol klinkende instrumentatie met opvallend gepassioneerde vocalen, die nog wat extra opvallen door zijn tongval, die het Britse karakter van zijn muziek verder versterkt.
De muzikant uit het Britse North Shields had een nogal heftige jeugd en verwerkt deze in de zeer persoonlijke songs op zijn nieuwe album. Bij eerste beluistering van Seventeen Going Under vond ik de zang wel erg heftig of zelfs wat schreeuwerig, maar uiteindelijk is het deze zang waarmee Sam Fender zich weet te onderscheiden van al die andere jonge songwriters die momenteel in het Verenigd Koninkrijk rondlopen.
Het is zang die door de Britse tongval en alle emotie hier en daar herinnert aan de Britse punk, maar het combineert opvallend goed met het grootse en meeslepende geluid op Seventeen Going Under. Door de emotievolle zang en het vaak grootse geluid vond ik Seventeen Going Under bij eerste beluistering een wat heftig en ook eenvormig album, maar wanneer de zang je eenmaal bij de strot heeft gegrepen, hoor je ook hoe veelkleurig het geluid is.
Het is een geluid dat weliswaar flink wat invloeden uit het verleden verwerkt, maar Seventeen Going Under is toch vooral een album van deze tijd. Er zijn zoals gezegd momenteel heel veel jonge Britse singer-songwriters, maar van de meeste vind ik zowel de songs als de zang gekunsteld klinken. Dat is bij Sam Fender gelukkig niet het geval, want zowel de muziek als de zang op Seventeen Going Under zijn recht voor zijn raap, wat een puur en oprecht album oplevert.
Het is een album waaraan ik wel even moest wennen, maar inmiddels vind ik het een geweldig album. De luxe versie die op de streaming media is te vinden bevat maar liefst 16 songs en iets meer dan een uur muziek. Het raast af en toe als een stroomtrein over je heen, maar Sam Fender kan ook flink gas terug nemen en opeens raken aan de grote Britse bands uit de jaren 80. Uiteindelijk is één ding zeker: van Sam Fender gaan we de komende jaren nog veel plezier hebben. Erwin Zijleman
De muziek van Sam Fender is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse muzikant: https://samfendermusic.bandcamp.com/album/seventeen-going-under.
Seventeen Going Under is verkrijgbaar via de Mania webshop: