De Ierse band Fontaines D.C. citeerde met name op haar eerste twee albums stevig uit de archieven van de postpunk, maar liet op album nummer drie horen dat het ook met andere invloeden uit de voeten kon. Op Romance tapt de Ierse band weer uit een ander vaatje. Het album doet me persoonlijk heel vaak denken aan The Smashing Pumpkins in hun beste dagen, maar er komen ook flink wat invloeden uit een aantal decennia Britse rockmuziek voorbij en ook het soloalbum van Grian Chatten heeft invloed gehad op Romance. Het is na de vorige drie albums wel even wennen, maar als alles op zijn plek is gevallen is ook het vierde album van Fontaines D.C. weer een fantastisch album.
Na Dogrel uit 2019, A Hero's Death uit 2020 en Skinty Fia uit 2022 is de Ierse band Fontaines D.C. alweer toe aan haar vierde album. Het is een ware zegetocht die de band uit Dublin de afgelopen vijf jaar heeft afgelegd. Het is een zegetocht die begon met waarschijnlijk het meest indrukwekkende debuutalbum van 2019, maar ook de andere twee albums doken op in heel veel jaarlijstjes.
Fontaines D.C. liet zich op Dogrel vooral invloeden door de postpunk zoals die aan het eind van de jaren 70 werd gemaakt, maar bleef hier niet in steken. De band was destijds zeker niet de enige band die zich liet inspireren door de pioniers van de postpunk, maar Fontaines D.C. was voor mij wel de meest interessante van het stel. Fontaines D.C. liet zich op Dogrel niet alleen breder beïnvloeden, maar kwam ook op de proppen met een serie geweldige songs en beschikte met Grian Chatten bovendien over een zanger die niet alleen maar vertrouwde op de wat mij betreft vaak irritante praatzang.
Op A Hero’s Death omarmde Fontaines D.C. de postpunk net wat steviger, maar tegenvallen deed het tweede album van de Ierse band zeker niet. Op het inmiddels ruim twee jaar oude Skinty Fia viel vervolgens alles op zijn plek. De band die inmiddels was uitgeweken naar Londen liet op haar derde album horen dat het binnen meerdere genres uit de voeten kan en bleef dit keer ver verwijderd van de gebaande paden van de postpunk met praatzang. Het leverde een razend knap album op, dat ik persoonlijk een stuk beter vond dan zijn twee voorgangers.
Vorig jaar stond in het teken van het soloalbum van Grian Chatten, dat af en toe klonk als een singer-songwriter album, maar 2024 staat weer in het teken van Fontaines D.C., dat deze week terugkeert met Romance. De Ierse band, die nog altijd Londen als thuisbasis heeft, zette met Skinty Fia een reuzenstap, maar de stap die de band zet op Romance is nog een stuk groter. Het album lijkt in bijna niets meer op de eerste twee albums van de band en hoewel invloeden uit de postpunk zeker niet helemaal zijn verdwenen, spelen andere invloeden een grotere rol op het vierde album van de band.
Romance is een album dat hier en daar flirt met stadionrock, maar veel vaker met de betere indierock uit de jaren 90. Het is een album dat, mede door het gebruik van synths en strijkers, minder donker klinkt dan zijn voorgangers, al zijn de donkere wolken niet helemaal verdwenen. Romance laat zich breed beïnvloeden door uiteenlopende soorten indierock, maar een aantal tracks had ook niet misstaan op het soloalbum van Grian Chatten, die zich ook op Romance manifesteert als een prima zanger.
Ik heb bij beluistering van Romance echt veel meer dan eens associaties met de muziek van The Smashing Pumpkins uit de jaren 90. Een aantal tracks op Romance had absoluut niet misstaan op de grote albums van de Amerikaanse band. Hier blijft het niet bij, want Romance schiet zoveel kanten op dat ook de associatie met de omgevallen platenkast met zo ongeveer alles dat de Britse rockmuziek de afgelopen decennia interessant maakte nauwelijks te onderdrukken is. Van Echo & The Bunnymen tot Depeche Mode en van The Smiths tot Blur, alles komt voorbij.
Zeker de wat zwaarder aangezette en groots klinkende tracks op het album zijn mijlenver verwijderd van de muziek die de Ierse band op haar eerste twee albums maakte. Liefhebbers van donkere postpunk zullen daarom waarschijnlijk flink moeten wennen aan het nieuwe geluid van Fontaines D.C., maar na een paar keer horen ben ik behoorlijk onder de indruk van Romance, dat echt aan van alles en nog wat doet denken, maar dat wat mij betreft ook een typisch Fontaines D.C. album is, dat ook nog eens weergaloos is geproduceerd door topproducer James Ford. Prachtalbum al met al. Erwin Zijleman
De muziek van Fontaines D.C. is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Ierse band: https://fontainesdc.bandcamp.com/album/romance.
Romance van Fontaines D.C. is verkrijgbaar via de Mania webshop: