Submarine, het tweede album van de Amerikaanse band The Marías kreeg ruim twee maanden geleden niet heel veel aandacht, maar de recensies die wel verschenen waren vaak lyrisch over het album. Dat was ik aan het begin van 2022 ook over het debuutalbum van de band rond María Zardoya en Josh Conway, al duurde het toen wel even voor alles op zijn plek viel. Dat is dit keer niet anders, want ook Submarine is veel meer dan de aangename zomersoundtrack die het direct bij eerste beluistering is. De popsongs van The Marías zijn ook dit keer verrassend veelkleurig en worden verder opgetild door de mooie stem van María Zardoya. Bijzondere band is dit.
CINEMA, het debuutalbum van The Marías haalde ik aan het eind van 2021 uit een aantal wat obscure jaarlijstjes. Bij eerste beluistering vond ik het een nogal glad popalbum, maar langzaam maar zeker raakte ik geïntrigeerd door de popliedjes van The Marías en riep ik het album aan het begin van 2022 alsnog uit tot krent uit de pop.
Ik was de wijze les van tweeënhalf jaar geleden helaas alweer vergeten, want toen ik een paar weken geleden luisterde naar het nieuwe album van The Marías vond ik ook Submarine in eerste instantie maar een glad popalbum. Een paar keer luisteren deed ook dit keer wonderen, want ook op Submarine blijkt er heel veel moois en bijzonders verstopt in de popliedjes van The Marías.
In de band uit Los Angeles draait nog altijd veel om zangeres María Zardoya en drummer en producer Josh Conway. De twee waren nog geliefden toen ze het debuutalbum van The Marías opnamen, maar de relatie liep helaas op de klippen. Het heeft van Submarine een wat donkerder en ook wat melancholischer breakup album gemaakt, maar gelukkig weten María Zardoya en Josh Conway elkaar in artistiek opzicht nog altijd te inspireren.
Ook op Submarine is de muziek van The Marías, zeker bij vluchtige beluistering te omschrijven als zwoele pop met een vleugje R&B. De muziek van de band klinkt aangenaam broeierig en past perfect bij de verleidelijke stem van de van oorsprong Puerto Ricaanse María Zardoya, die vooral in het Engels zingt, maar hier en daar uitwijkt naar het Spaans, wat het zwoele karakter van de muziek van haar band versterkt.
Net als op CINEMA draait het op Submarine om de details. Wanneer je de muziek van The Marías met wat meer aandacht beluistert hoor je ook op het tweede album van de band weer de veelheid aan invloeden en fraaie accenten. De popsongs op Submarine bevatten naast invloeden uit de R&B ook invloeden uit de jazz, funk, bossa nova, disco, softrock en dreampop en dit is slechts het topje van de ijsberg.
De mooie stem van María Zardoya staat centraal in de songs van The Marías, maar de fraaie instrumentatie, de bijzondere ritmes en de trefzekere productie zijn minstens even belangrijk. CINEMA vond ik uiteindelijk een album vol parels en die kwalificatie gaat ook op voor Submarine, dat minstens net zo mooi is.
Wanneer je het tweede album van The Marías vaker hoort worden de songs van de band uit Los Angeles alleen maar verslavender, maar valt ook steeds meer op hoe mooi de arrangementen zijn en hoe knap het allemaal in elkaar steekt. Wanneer je het album met de koptelefoon beluistert en de ogen sluit, valt bovendien op hoe beeldend de muziek van de band is.
Het einde van de relatie tussen María Zardoya en Josh Conway zal ongetwijfeld een bom hebben gelegd onder het voortbestaan van The Marías, maar de bitterzoete sfeer in veel songs op het album maakt de songs van de band alleen maar interessanter en onweerstaanbaarder. Ik weet uit eigen ervaring dat je de muziek van de band niet moet beoordelen na oppervlakkige beluistering, dus duik wat dieper in dit album voordat je het oordeel velt. Grote kans dat dit de lovende woorden gaat opleveren die gemeengoed zijn in de meeste recensies van het album. Daar valt echt niets op af te dingen. Erwin Zijleman
De muziek van The Marías is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://themariasband.bandcamp.com/album/submarine.