Het Nederlandse Excelsior label heeft al flink wat geweldige bands voortgebracht en heeft er ook met Elephant weer een onder contract. De band maakte al twee geweldige albums vol tijdloze countryrock en Westcoast pop met een hang naar de jaren 70 en zonnestralen in overvloed en heeft met III een volgend prachtalbum gemaakt. Het is een album dat deels voortborduurt op de eerste twee albums van de Rotterdamse band, maar Elephant slaat ook nieuwe wegen in met wat donkerder getinte teksten en met een aantal songs die het experiment opzoeken. Ook op III domineren echter de tijdloze songs waarvan de zon nog wat feller gaat schijnen.
De Nederlandse band Elephant debuteerde in het prille voorjaar van 2022 prachtig met het uitstekende Big Thing en herhaalde dit kunstje in de vroege herfst van 2023 met het minstens even goede Shooting For The Moon.
Op Big Thing maakte de band uit Rotterdam muziek die net zo naar de lente deed verlangen als een aantal andere albums uit de rijke historie van het Excelsior label waarop het album verscheen, maar het debuutalbum van Elephant riep ook herinneringen op aan de countryrock uit de vroege jaren 70, zeker wanneer de band bijzonder fraaie harmonieën uit de speakers liet komen. Invloeden uit de countryrock aangevuld met een vleugje alt-country keerden terug op Shooting For The Man, maar Elephant verkende op haar tweede album ook andere genres.
Deze week is het derde album van de Nederlandse band verschenen en ook III is weer een uitstekend album. De band uit Rotterdam deed voor de productie van het album ook dit keer een beroep op Pablo van der Poel van DeWolff, die ook de eerste twee albums van Elephant produceerde en wederom tekent voor vakwerk. III is net als het debuutalbum van Elephant verschenen aan het begin van de lente en dat is het juiste seizoen voor de muziek van de band. Ook op haar derde album maakt Elephant immers muziek vol ontluikende zonnestralen.
Het is ook dit keer muziek die zich heeft laten beïnvloeden door de countryrock en de Westcoast pop uit de jaren 70. Dat klinkt bijzonder lekker in combinatie met de lentezon die zich juist deze week gelukkig zo vaak laat zien. Op Shooting For The Moon kleurde de Rotterdamse band al met enige regelmaat buiten de lijntjes van de Californische invloeden uit de jaren 70 en dat doet de band nog wat nadrukkelijker op III.
Dat hoor je wanneer in de openingstrack de gitaren langzaam maar zeker steeds wat steviger klinken, maar je hoort het nog veel beter in de tweede track, waarin elektronica en een vocoder de hoofdrol opeisen, en in de slottrack waarin Elephant zich waagt aan heuse ambient. Van mij mag Elephant zich best beperken tot tijdloze countrypop en Westcoast pop, maar de experimenten maken het album wel een stuk spannender, ook al zijn ze eerlijk gezegd minder aan mij besteed dan de typische Elephant songs op het album.
Wel geslaagd zijn wat mij betreft de tracks waarin Sofie Winterson haar stem toevoegt aan de songs van Elephant en de muziek van de band nog net wat mooier en dromeriger klinkt. Elephant is op III wat minder stijlvast dan op haar eerste twee albums en de teksten van de band zijn wat donkerder dan op de Big Thing en Shooting For The Moon, maar ook op het derde album van de band domineren de lome, zonnige en tijdloze popsongs.
Het zijn popsongs die uitnodigen tot luieren in de lentezon, maar vergeet ook niet om te luisteren hoe goed Elephant is op haar derde album. Het Excelsior label heeft de afgelopen decennia een enorme stapel geweldige albums afgeleverd, waaronder de nodige kroonjuwelen. Tussen deze kroonjuwelen misstaan de drie albums van Elephant wat mij betreft niet. III is van deze drie albums de meest eigenzinnige, maar het album is me net zo dierbaar als de terecht geprezen voorgangers. Hoogste tijd dat de Rotterdamse band het in het buitenland net zo goed gaat doen als in Nederland. Erwin Zijleman
III van Elephant is verkrijgbaar via de Mania webshop: