Ik denk de ontwikkelingen binnen de popmuziek en zeker ook de Amerikaanse rootsmuziek goed bij te houden, maar desondanks maakte ik vorige week pas kennis met het talent van Taylor Rae, die in de Verenigde Staten inmiddels toch al een aantal jaren stevig aan de weg timmert. The Void vond ik vorige week echt een sensationeel goed album en dat durf ik ook wel te zeggen over het debuutalbum van Taylor Rae, dat bijna vier jaar geleden verscheen. Mad Twenties klinkt in muzikaal opzicht net wat anders dan The Void, maar ook op haar debuutalbum imponeert Taylor Rae met haar prachtige stem. Alle reden om ook dit album nog eens in de schijnwerpers te zetten.
Vorige week werd ik zeer aangenaam verrast door The Void, het tweede album van de Amerikaanse singer-songwriter Taylor Rae. Het album werd me aangeprezen als een zeer aangenaam countrypop album en daar ben ik zeker niet vies van, maar The Void is echt veel meer dan dat.
Taylor Rae leverde vorige week met The Void een verrassend veelzijdig Amerikaans rootsalbum af, dat zowel in muzikaal als in vocaal opzicht hoogstaand mag worden genoemd en dat ook nog eens vol staat met geweldige songs, die zich direct opdringen en je vervolgens steeds dierbaarder worden.
Sindsdien koester ik de stem en het bluesy gitaarspel van Taylor Rae en hetzelfde doe ik met de songs op The Void, dat ik schaar onder de beste albums die 2025 tot dusver heeft opgeleverd. The Void was mijn eerste kennismaking met de muziek van Taylor Rae, waardoor ik er niet één maar direct twee geweldige albums bij kreeg de afgelopen week.
In het najaar van 2021 verscheen immers haar debuutalbum Mad Twenties en ook het debuutalbum van Taylor Rae is een fantastisch album. Ik begrijp er echt helemaal niets van dat ik het album destijds heb gemist, want het album kreeg in de Verenigde Staten uitstekende recensies en wist me, net als The Void vorige week, binnen een paar noten te overtuigen.
Dat deed Taylor Rae ook op Mad Twenties in eerste instantie vooral met haar stem. De muzikante die werd geboren in Santa Cruz in California, maar inmiddels al een tijdje vanuit Austin, Texas, opereert, is echt een exceptioneel goede zangeres. Ze zingt met gevoel en met kracht en beschikt ook nog eens over een hele mooie en warme stem. Het is een stem vol soul, blues, jazz en folk die me af en toe wel wat aan Norah Jones doet denken, maar een duidelijk eigen sound heeft.
Alleen door de zang vind ik Mad Twenties al een geweldig album, maar ook de muziek op het album is prachtig. Ook op Mad Twenties kan Taylor Rae op een breed terrein binnen de Amerikaanse rootsmuziek uit de voeten, wat zorgt voor een gevarieerd album. Het is een album dat wat ingetogener klinkt dan het vorige week verschenen The Void, maar ook op Mad Twenties raakt Taylor Rae continu de juiste snaar.
Het debuutalbum van Taylor Rae werd gemaakt met een beperkt aantal muzikanten en met de ervaren Nashville producer William Gawley, die het album heeft voorzien van een zeer smaakvol geluid. Het is een geluid waarin de prachtige stem van Taylor Rae uitstekend tot zijn recht komt.
De jonge Amerikaanse muzikante weet zich op haar debuutalbum niet alleen te onderscheiden als zangeres, maar zeker ook als songwriter, want wat schreef ze nog als twintiger een serie geweldige songs. Het zijn tijdloos klinkende songs, zeker als Taylor Rae kiest voor jazzy songs, maar het zijn ook songs die niet fantasieloos voortborduren op muziek uit het verleden.
Ik werd vorige week van mijn sokken geblazen door The Void, maar Mad Twenties is minstens even goed. Het zijn twee toch wel wat verschillende albums, waartussen ik niet graag zou moeten kiezen. Gelukkig hoeft dat niet, want met Mad Twenties en The Void heb ik er twee albums bij die hier nog heel vaak voorbij gaan komen. Ik ken de muziek van Taylor Rae maar net wat meer dan een week, maar ik durf me absoluut een fan te noemen van deze bijzondere Amerikaanse muzikante. Erwin Zijleman
De muziek van Taylor Rae is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://taylorraemusic.bandcamp.com/album/mad-twenties.