Steeds als je denkt dat je het derde album van de Amerikaanse band Great Grandpa in een hokje kunt duwen gaat de muziek van de band weer een andere kant op. Great Grandpa kan uit de voeten in meerdere genres en kan zowel ingetogen als ruw klinken. De songs van de band schakelen makkelijk tussen stijlen wat zorgt voor een wat ongrijpbaar album. De songs van Great Grandpa blijken na enige gewenning echter ook bijzonder mooi, waardoor Patience, Moonbeam zich steeds meer opdringt. Het is een album dat associaties oproept met een heleboel andere bands, maar uiteindelijk klinkt Great Grandpa toch vooral als zichzelf. Bijzonder album.
In een wat slappe week qua nieuwe releases was er volop gelegenheid om de stapel met albums die de afgelopen weken zijn blijven liggen nog eens uit te pluizen. Het leverde een aantal interessante albums op, waaronder het album van de mij tot voor kort onbekende Amerikaanse band Great Grandpa. Het vorige maand verschenen Patience, Moonbeam is het derde album van de band uit Seattle, Washington en de opvolger van het alweer bijna zes jaar oude Four Of Arrows.
De samenwerking tussen de leden van de band stond sindsdien om meerdere redenen onder de druk, zo verhuisden ze naar uiteenlopende plekken op de wereld, maar op Patience, Moonbeam hebben de muzikanten van Great Grandpa elkaar gelukkig toch weer gevonden. Ik ben blij dat ik het album alsnog heb ontdekt, want Great Grandpa maakt op haar derde album bijzondere muziek.
Patience, Moonbeam opent met een stemmig intro met veel strijkers en deze strijkers spelen ook in de track die volgt een voorname rol. Net als je denkt dat de Amerikaanse band stemmige folk met strijkers maakt, blijkt dat de muziek van Great Grandpa alle kanten op kan. Stemmige strijkers kunnen binnen een paar noten worden verruild voor stevige gitaren, folk kan omslaan in indierock of in country wanneer de pedal steel opduikt en in wat eigenlijk niet? De band beschikt in de persoon van transman Al Menne ook nog eens over een zanger met een uniek en veelkleurig geluid, wat de muziek van Great Grandpa nog wat bijzonderder maakt.
De muziek van Great Grandpa wordt vaak vergeleken met de muziek van Big Thief en dat begrijp ik wanneer ik luister naar een aantal tracks op Patience, Moonbeam, en vooral de wat naar country en folk neigende tracks, maar voor een aantal andere tracks slaat deze vergelijking echt nergens op. Hetzelfde geldt voor de vergelijking met de muziek van Smashing Pumpkins, die af en toe legitiem, maar meestal onzinnig is, wat ook geldt voor de vergelijking met Radiohead. Zo kan ik nog wat namen noemen, maar uiteindelijk is vergelijken zinloos. Ik hou het er maar op dat de muziek van Great Grandpa op van alles en hetzelfde moment op helemaal niets lijkt.
De band heeft noodgedwongen de tijd genomen voor haar derde album, maar dat heeft een positief effect. Patience, Moonbeam is voorzien van een veelzijdig maar altijd aansprekend geluid. Door de grote variatie is iedere track een verrassing, maar alle tracks klinken even mooi en aangenaam en op hetzelfde moment avontuurlijk. De muziek van Great Grandpa klinkt soms als een spannende playlist, maar de Amerikaanse band heeft toch ook een consistent geluid.
Het is een geluid dat echt wordt opgetild door de zang, die de songs van Great Grandpa een eigen karakter geeft en het vergelijkingsmateriaal verder naar de achtergrond dringt. Ik heb Patience, Moonbeam een paar weken geleden snel beluisterd en was kennelijk toen nog niet klaar voor de muziek van Great Grandpa.
Het is ook geen album wat je snel moet beluisteren want er valt heel veel te ontdekken op dit bijzondere maar uiteindelijk ook bijzonder mooie album. Heb je een zwak voor indierock maar ben je toe aan iets totaal anders? Probeer dan Patience, Moonbeam van Great Grandpa eens. De band uit Seattle zal je niet teleurstellen. Erwin Zijleman
De muziek van Great Grandpa is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://greatgrandpa.bandcamp.com/album/patience-moonbeam.
Patience, Moonbeam van Great Grandpa is verkrijgbaar via de Mania webshop: