Zeg “altcountry” en iedereen komt met zijn of haar favorieten in het genre op de proppen. Over mijn favorieten hoef ik niet eens zo heel lang na te denken. Mijn twee favoriete altcountry platen zijn gemaakt door één band: The Jayhawks. De band rond Gary Louris en Mark Olson debuteerde al in 1986 met een plaat die er niet echt toe deed, maar imponeerde voor het eerst met haar derde plaat, Hollywood Town Hall uit 1992; feitelijk één van de platen die het nieuwe genre op de kaart hebben gezet. Opvolger Tomorrow The Green Grass uit 1994 was misschien nog wel mooier, maar hierna was de koek, mede door het vertrek van Mark Olson, snel op, al bleef de band nog tot 2003 platen van wisselend niveau maken. De twee beste platen van de band zijn deze maand opnieuw uitgebracht in een zogenaamde Legacy Edition en maken momenteel weer overuren in mijn cd-speler. De nieuwe editie van Hollywood Town Hall is om onduidelijke redenen wat magerder uitgevoerd dan de nieuwe editie van Tomorrow The Green Grass. Waar de eerste het moet doen met 5 extra bonustracks, is de tweede niet alleen voorzien van vijf extra bonustracks, maar ook nog eens van een extra schijf met maar liefst 18 bonustracks. Veel maakt het overigens niet uit, want zoals zo vaak bevatten de geremasterde versies van de originelen uiteindelijk toch de mooiste muziek. Zowel Hollywood Town Hall als Tomorrow The Green Grass hebben respectievelijk 19 en 17 jaar na dato nog weinig van hun glans verloren. De harmonieën van Gary Louris en Mark Olson zijn nog altijd van een maar zelden geëvenaarde schoonheid en ook de songs op beide platen staan nog altijd als een huis. Waar de songs van The Jayhawks nu vooral lekker in het gehoor liggen, waren de songs aan het begin van de jaren 90 nog behoorlijk baanbrekend. Het vermengen van invloeden uit de traditionele country(rock) en moderne pop en rock was destijds “not done” en werd lang niet door iedereen positief ontvangen. The Jayhawks combineerden deze invloeden op buitengewoon smaakvolle wijze, waarin zowel ruimte was voor ingetogen songs als voor de wat stevigere songs met prima gitaarwerk. Hollywood Town Hall klinkt achteraf bezien wat puurder dan Tomorrow The Green Grass, waarop de band wat frivoler te werk ging en hier en daar flink uitpakte met strijkers, maar beide platen verdienen absoluut het predicaat klassieker. De hoofdmoot is nog altijd van een bijzonder hoog niveau en ook op de bonustracks is weinig aan te merken, al is de meerwaarde van een aantal demo’s op de extra cd bij Tomorrow The Green Grass beperkt. Nee, dan toch liever fantastische songs als Waiting For The Sun, Crowded In The Wings, Take Me With You (When You Go), Blue, en ga zo maar door. De fans van het eerste uur moeten zelf maar bepalen of ze de extra’s voldoende vinden om nogmaals in de buidel te tasten, maar liefhebbers van altcountry die deze platen nog niet in huis hebben, moeten dit absoluut heel snel gaan doen. Beide platen behoren immers nog altijd tot het allerbeste dat 20 jaar altcountry heeft opgeleverd. Erwin Zijleman
