Een paar weken geleden werd ik bijzonder aangenaam verrast door de prachtplaat van het uit het Belgische Kalmthout afkomstige TMGS (voorheen The Moe Green Specials). Rivers & Coastlines: The Ride was de afgelopen maand de meest gelezen recensie op deze BLOG en dat is niet meer dan terecht. Uit dezelfde stal als TMGS komt het uit Antwerpen afkomstige Minguz, dat met haar titelloze debuut een al even mooie en indrukwekkende plaat heeft afgeleverd. Minguz is een duo dat voornamelijk bas en drums gebruikt voor de inkleuring van haar muziek. Je verwacht dan iets als The White Stripes of The Black Keys, maar met deze twee duo’s is Minguz in vrijwel geen enkel opzicht te vergelijken. De enige overeenkomsten die ik kan bedenken verwijzen naar de hoge kwaliteit en de originaliteit van de muziek van de Antwerpers. Het titelloze debuut van Minguz is een plaat vol buitengewoon stemmige popliedjes, die volgens het principe "less is more" zijn ingekleurd. Bas en drums staan inderdaad centraal in de muziek van het tweetal, maar op de plaat zijn ook wat andere instrumenten toegevoegd waaronder voorzichtige strijkers, een accordeon en een zingende zaag. Met bas en drums als basis maak je geen vrolijke lenteliedjes, zodat het debuut van Minguz prachtig kleurt bij het winterlandschap dat maar geen afscheid van ons wil nemen. Ondanks het beperkte instrumentarium heeft het debuut van Minguz een prachtig vol en stemmig geluid, waarin ieder detail naar de oppervlakte komt (hulde voor de buitengewoon fraaie productie van de plaat). Het originele en bij vlagen echt wonderschone geluid van Minguz wordt verder ingekleurd door de bijzondere stem van Dominique Osier, die het donkere geluid van Minguz voorziet van een emotievolle bovenlaag. De muziek van Minguz is al vergeleken met die van onder andere Nick Cave, Tindersticks en Morphine, maar persoonlijk hoor ik vooral wat van de geweldige platen die David Sylvian in de tweede helft van de jaren 80 maakte, al moeten ook hier de overeenkomsten niet worden overdreven. In een tijd waarin het grote gebaar vaak regeert, weet Minguz zich te onderscheiden met muziek waarin geen noot teveel wordt gespeeld. Het tweetal uit Antwerpen heeft haar muziek gestript tot de essentie en vervolgens sober en bijzonder smaakvol van net voldoende kleur voorzien. Het levert een plaat op die zich nauwelijks laat vergelijken met de muziek van anderen, maar desondanks ben je na één keer horen helemaal om. Het Antwerpse I Have A Tiger label komt zo in één maand tijd met twee platen op de proppen die mee zouden moeten doen in de jaarlijstjes over een maand of negen. Mis ze allebei niet. Erwin Zijleman
Het debuut van Minguz ligt in Nederland nog niet overal in de winkel, maar de plaat kan wel worden verkregen via de bandcamp pagina van de band: http://minguz.bandcamp.com/album/minguz