Holly Williams is een Amerikaanse singer-songwriter die op papier alles mee heeft. Dan heb ik het niet eens over haar verpletterende looks, maar vooral over haar afkomst en thuisbasis. Williams groeide op in de hoofdstad van de country (Nashville, Tennessee) als telg van een beroemde familie. Holly’s opa is niemand minder dan country legende Hank Williams, maar ook haar vader (Hank Williams Jr.) en halfbroer (Hank Williams III) hebben hun sporen in de muziek inmiddels ruimschoots verdiend. Holly heeft het tot dusver echter niet makkelijk. Ze maakte twee prima platen (The Ones We Never Knew uit 2004 en Here With Me uit 2009) die ondanks de steun van veel muzikanten van naam en faam en een aantal vijfsterren recensies vooral tussen wal en schip vielen. Dat is voor een deel haar eigen schuld. Zowel op The Ones We Never Knew als op Here With Me, kon Holly Williams niet goed kiezen tussen traditionele country, alt-country en countrypop, waardoor ze in geen van de kampen werd omarmd. Een beetje van alles is over het algemeen niets wanneer je door wilt breken naar een breed publiek; het is bekrompen, maar het is helaas niet anders. Persoonlijk kon ik de vorige twee platen van Holly Williams echter zeer waarderen en ook het onlangs verschenen The Highway vind ik weer een hele mooie en overtuigende plaat. Het is een plaat die haast wel moet gaan zorgen voor de doorbraak van Holly Williams, want het is een plaat waarop werkelijk alles klopt. The Highway is in alle opzichten beter dan zijn twee al zo goede voorgangers, maar het is bovendien een plaat waarop Holly Williams de juiste keuzes maakt. Holly Williams is de dertig inmiddels gepasseerd en heeft niet langer de ambitie om de nieuwe countrypop prinses te worden. The Highway is hierdoor wat minder lichtvoetig en wat traditioneler dan zijn twee voorgangers. Het levert een evenwichtige en vrijwel zonder uitzondering bloedstollend mooie plaat op. Voor de productie van The Highway tekende de onder andere van The Civil Wars bekende Charlie Peacock. Dat is een verstandige keuze, want Peacock weet precies wat Holly Williams nodig heeft. Voor The Highway wordt een flink instrumentarium uit de kast getrokken, maar uiteindelijk staat alles volledig in dienst van de werkelijk fantastische stem van Holly Williams, die ondanks haar jonge leeftijd al beschikt over de doorleefde strot die in de Williams familie eerder regel dan uitzondering is. The Highway klinkt vergeleken met zijn twee voorgangers net wat traditioneler, maar is eerder een alt-country dan een countryplaat. Het is een plaat waarmee Holly Williams zomaar zaagt aan de poten van de troon van menig alt-country koningin. De gastbijdragen van grootheden als Jakob Dylan en Jackson Browne maken het af, maar zijn niet eens nodig om van The Highway een grootse plaat te maken. Prachtig. Erwin Zijleman