Jaimi Faulkner - Turn Me Around

Jaimi Faulkner is een Australische singer-songwriter die in eigen land al een tijdje met redelijk veel succes aan de weg timmert en nu klaar lijkt voor de verovering van de rest van de wereld. Faulkner verhuisde hiervoor een paar jaar geleden al naar Berlijn, maar heel veel verder dan wat lokaal succes in Duitsland is hij tot dusver nog niet gekomen. Zijn nieuwe plaat, Turn Me Around, moet daar maar eens verandering in gaan brengen, maar makkelijk gaat dit waarschijnlijk niet worden. Jaimi Faulkner maakt lekker in het gehoor liggende folky popliedjes en zingt deze met een opvallend soulvolle strot. Dat was een jaar of tien geleden nog een opvallende combinatie, maar de laatste jaren zijn er met name in Engeland en in de Verenigde Staten heel wat singer-songwriters met vergelijkbare talenten opgestaan en dreigt verzadiging. Wanneer Turn Me Around bij eerste beluistering bijzonder aangenaam voortkabbelt maar geen moment echt opzien baart, staat de deur van het hokje “dertien in een dozijn” opeens angstig ver open, maar uiteindelijk weet Jaimi Faulkner zich toch aan dit hokje te ontworstelen. Turn Me Around is een plaat die moet rijpen. Wanneer Turn Me Around hier de kans voor krijgt, wordt de muziek van Jaimi Faulkner niet alleen mooier maar ook eigenzinniger. De twee bijzonder aanstekelijke popliedjes aan het begin van de plaat zetten je nog even op het verkeerde been, maar vervolgens gaat Jaimi Faulkner in meerdere opzichten de diepte in. Dat hoor je het eerst in het gitaarspel op de plaat, dat van een bijzonder hoog niveau is en Faulkner schaart onder de betere gitaristen van het moment. Zeker in de wat meer ingetogen tracks valt ook de rest van de instrumentatie op, met name wanneer blazers en strijkers worden ingezet, en hier blijft het niet bij. De stem van Jaimi Faulkner is mooi, maar weet zich in de wat meer pop georiënteerde  tracks op de plaat niet echt te onderscheiden van die van de moordende concurrentie. Wanneer Jaimi Faulkner echter kiest voor wat traditioneler klinkende muziek en hij commercieel succes even verruilt voor flink wat melancholie, maakt hij in vocaal opzicht opeens diepe indruk. Jaimi Faulkner heeft dan niets meer te maken met zijn Britse en Amerikaanse collega’s die de afgelopen jaren al succes hebben geoogst en zet zichzelf op de kaart als puur en oorspronkelijk talent. De ruwe schoonheid van de ingetogen tracks op Turn Me Around tillen uiteindelijk de hele plaat naar een hoger niveau, waarna je hoort dat ook de wat lichtvoetigere tracks over voldoende onderscheidend vermogen beschikken. Of Jaimi Faulkner de wereld gaat veroveren durf ik niet te voorspellen, maar aan de kwaliteit van Turn Me Around twijfel ik geen moment meer. Erwin Zijleman