Het is weer zaterdag en dus is het weer tijd voor minder bekend of miskend talent in het rootssegment. De recensies op zaterdag scoren week na week prima kijkcijfers en gezien de regelmaat waarmee cd’s uit allerlei uithoeken van de Verenigde Staten mijn deurmat weten te bereiken, ga ik er van uit dat de zaterdag editie van de krenten uit de pop ook door muzikanten in het rootssegment wordt gewaardeerd. Alle reden dus om door te gaan. Tussen de stapel rootsplaten die ik ontvang zitten heel veel uitstekende platen en zo heel af een toe een plaat waarvan ik na één keer horen weet dat het nog heel lang een favoriet zal blijven. Na onder andere Amanda Pearcy, Melissa Greener, The Parlor Soldiers en Charlie Faye heb ik er weer een liggen: Better At Goodbye van Shantell Ogden. Shantell Ogden is een singer-songwriter uit Nashville, Tennessee, die al een paar jaren platen maakt, maar met het in december in de VS verschenen Better At Goodbye net wat meer aandacht trekt dan voorheen. Die aandacht komt tot dusver vooral uit Nashville en omstreken, maar dat is slechts een kwestie van tijd. Uit de aandacht die Shantell Ogden in haar thuisbasis heeft gekregen pik ik alvast twee quotes die wat mij betreft veelzeggend zijn: "Shantell Ogden is not just a great vocalist or a great writer. Someone this good qualifies as simply a great Artist" van Music News Nashville en "A confessional journey of the heart that is as rich as it is poignant and open-eyed" van Underground Nashville. Bij eerste beluistering van Better At Goodbye was ook ik vooral onder de indruk van de zang op de plaat en de kwaliteit van de songs, die eigenlijk allemaal een onuitwisbare indruk maken en opvallen door de persoonlijke voordracht van de Amerikaanse. Bij de beluisteringen die volgden raakte ik vooral onder de indruk van de veelzijdigheid van de muziek van Shantell Ogden. De Amerikaanse singer-songwriter verloochent haar thuisbasis zeker niet en maakt muziek die het, mede dankzij de volle en sfeervolle Nashville productie, ongetwijfeld uitstekend zal doen op de Amerikaanse country radiostations, maar Shantell Ogden is zeker geen volgzame representant binnen het machtige Nashville genre. Haar muziek bevat volop invloeden uit de country en folk, maar is ook niet vies van flink wat invloeden uit de pop, waardoor haar muziek ook door muziekliefhebbers met een minder hard kloppend rootshart gewaardeerd zal worden. Af en toe doet het me wel wat denken aan de geweldige platen die Edie Brickell maakte na haar grote doorbraak (platen die allemaal veel minder aandacht hebben gekregen dan dat debuut van heel lang geleden), maar dit is niet de enige naam die opkomt. Net als bijvoorbeeld Jewel in het verleden deed maakt Shantell Ogden muziek die de rootsmuziek eert maar zich niet in het strakke keurslijf van het genre laat persen. Het levert een serie prachtige popliedjes op, die maar blijven vermaken. Het zijn popliedjes met inhoud die stuk voor stuk fraai zijn gearrangeerd, waarbij de hele mooie en warme stem van Shantell Ogden gelukkig alle ruimte krijgt. Acht songs staan er op Better At Goodbye en het zijn acht songs om verliefd op te worden. Smoorverliefd. Erwin ZijlemanBetter At Goodbye van Shantell Ogden ligt nog niet in Nederland in de winkel. Voor een fysiek exemplaar kun je terecht op de website van Shantell Ogden (http://www.shantellogden.com), voor een digitale versie kun je terecht bij onder andere iTunes (https://itunes.apple.com/us/album/better-at-goodbye/id770960594).