In de categorie minder bekend of zelfs miskend talent in het rootssegment deze week aandacht voor Zoe Muth. De oorspronkelijk uit het Amerikaanse Seattle afkomstige singer-songwriter schaarde ik op basis van haar twee eerder verschenen platen (en een minstens even goede EP met covers) al onder de grote beloften van de Amerikaanse rootsmuziek, maar met haar nieuwe plaat World Of Strangers is Zoe Muth definitief klaar voor het grote werk.
Voor de Nederlandse liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek komt Zoe Muth misschien wat uit de lucht vallen, maar in Seattle en omstreken heeft de Amerikaanse singer-songwriter inmiddels een uitstekende reputatie opgebouwd, die haar onder andere de bijnaam ‘Seattle’s Emmylou’ (Emmylou Harris natuurlijk) heeft opgeleverd.
Voor World Of Strangers heeft Zoe Muth datzelfde Seattle overigens achter zich gelaten, waarna ze zich heeft gevestigd in één van de hoofdsteden van de Amerikaanse rootsmuziek, Austin in Texas. Haar band The Lost High Rollers werd versterkt met ervaren krachten uit de muziekscene van Austin en dat hoor je.
Zoe Muth maakte tot dusver muziek met folk als belangrijkste bestanddeel, maar heeft dit inmiddels verruild voor country. World Of Strangers is voorzien van het rootsgeluid waar Austin bekend om staat en het is een geluid dat Zoe Muth past als een oude jas.
Op basis van de bijnaam ‘Seattle’s Emmylou’ had de oplettende lezer waarschijnlijk al geconcludeerd dat Zoe Muth beschikt over een mooi stemgeluid, maar met die typering doe je Zoe Muth flink wat tekort. Zoe Muth beschikt als je het mij vraagt immers over één van de mooiste stemmen in het rootssegment.
Het is een stem die steeds weer net wat anders klinkt en hierdoor in meerdere genres uit de voeten kan. Het is bovendien een stem die warm klinkt, maar het is ook een stem vol emotie die de luisteraar vastgrijpt en meeneemt. Het is tenslotte een stem die de prachtige teksten van Zoe Muth tot leven weet te brengen.
Met een stem als die van Zoe Muth maak je geen slechte plaat, maar op World Of Strangers klopt eigenlijk alles. De Austin versie van The Lost High Rollers zet een oerdegelijk rootsgeluid neer, waarin verschillende instrumenten mogen schitteren, al staat uiteindelijk alles in dienst van de stem van Zoe Muth. Invloeden uit de country staan centraal op de nieuwe plaat van Zoe Muth, maar het is wel country zoals die in Austin wordt gemaakt, wat betekent dat de gitaren zo af en toe mogen ronken en de traditionele snik achterwege mag blijven. De vocale capaciteiten van Zoe Muth zijn inmiddels geprezen, maar ook haar songwriting skills mogen er zijn.
Op World Of Strangers maakt Zoe Muth een gelouterde indruk en legt ze de lat hoog voor al haar concurrenten, inclusief Emmylou en wat mij betreft Lucinda Williams, aan wie Zoe Muth mij veel vaker doet denken.
En het mooie is dat deze geweldige rootsplaat voor de afwisseling eens gewoon in Nederland in de winkel ligt. Wordt 2014 het jaar van de definitieve doorbraak van Zoe Muth? Op basis van de kwaliteit van World Of Strangers geef ik haar een hele goede kans. Erwin Zijleman