Ik heb het (natuurlijk) over de titelloze plaat die Natalie Merchant inmiddels al weer een week of vijf geleden uitbracht.
Natalie Merchant dook aan het begin van de jaren 80 op als de charismatische frontvrouw van 10,000 Maniacs, maar maakt inmiddels ook al bijna 20 jaar soloplaten. Dit millennium is Natalie Merchant helaas nog niet al te productief, mede omdat ze het moederschap even belangrijker vond dan haar muzikale carrière. Na het geweldige Motherland uit 2001 moesten we het doen met twee platen zonder eigen songs van Natalie Merchant. Zo bood The House Carpenter’s Daughter uit 2003 plaats aan traditionals, terwijl op Leave Your Sleep uit 2010 gedichten werden verwerkt tot songs.
Zowel The House Carpenter’s Daughter als Leave Your Sleep vind ik prima platen (Leave Your Sleep vind ik zelfs geweldig), maar er gaat uiteindelijk toch niets boven de eigen songs van Natalie Merchant. Hiervan staan er elf op haar nieuwe plaat, die in het verlengde ligt van Tigerlily, Ophelia en Motherland.
In het verleden koos Natalie Merchant nog wel eens sporadisch voor uptempo songs, maar op haar nieuwe plaat domineren de zich langzaam voortslepende en voornamelijk ingetogen songs. Het zijn songs die allemaal worden gedragen door de prachtige stem van Natalie Merchant. Het is een stem die zeker niet onomstreden is, maar persoonlijk vind ik het nog altijd een van de mooiste en meest expressieve stemmen in de popmuziek. In tegenstelling tot vroeger is de stem van de Amerikaanse vaster en warmer (en bij vlagen zelfs soulvol), waardoor het ongemak van de voormalige criticasters van Natalie Merchant inmiddels toch grotendeels moet zijn weggenomen.
Het was even geleden dat Natalie Merchant haar eigen songs aan de plaat toevertrouwde, maar het zijn nog altijd songs van een bijzonder hoog niveau. Ook de instrumentatie en de productie van de plaat zijn van grote klasse, zodat op de nieuwe plaat van Natalie Merchant eigenlijk niets aan het toeval wordt overgelaten.
Voor de instrumentatie zijn flink wat muzikanten met nogal uiteenlopende instrumenten ingeschakeld, waardoor iedere song weer net wat anders klinkt, al is de muziek op de nieuwe plaat van Natalie Merchant altijd stemmig en sfeervol, zeker als de strijkers aan mogen zwellen. De productie van Natalie Merchant zelf is intiem en warmbloedig, waardoor de plaat aanvoelt als het bekende warme bad, zeker voor de liefhebbers van haar muziek. De geweldige vocalen doen de rest.
Ik was zelf direct bij eerste beluistering diep onder de indruk van de nieuwe plaat van Natalie Merchant, maar sindsdien is de plaat zeker niet minder geworden. Sterker nog, ook de nieuwe plaat van Natalie Merchant heeft inmiddels het monumentale van de genoemde drie eerdere soloplaten en het grootste deel van het werk van 10,000 Maniacs en doet voor geen van deze platen onder.
Natalie Merchant was de afgelopen jaren al door menigeen afgeschreven, maar laat met deze nieuwe en titelloze plaat horen dat ze er nog altijd toe doet. Natalie Merchant is de 50 inmiddels gepasseerd, maar lijkt met haar nieuwe plaat begonnen aan haar tweede jeugd. Voor mij een serieuze kandidaat voor de jaarlijstjes, al zit de eerste helft van het jaar er nog niet eens op. Erwin Zijleman
