Zoek op het Internet naar afbeeldingen van de Ben Miller Band en je vindt drie woest uitziende mannen met baarden die er net zo makkelijk een elektrische gitaar als een authentiek wasbord bij pakken.
Een afbeelding zegt meer dan 1000 worden, want eigenlijk vertelt iedere foto die je vindt van de Ben Miller Band het complete verhaal van Any Way, Shape Or Form.
Any Way, Shape Or Form is overigens niet de eerste plaat van de band uit Joplin, Missouri, maar wel de eerste op een respectabel label (New West). Het zou meteen ook de doorbraakplaat van de Ben Miller Band moeten zijn, want bands als deze hebben we echt veel te weinig.
De Ben Miller Band maakt op van Any Way, Shape Or Form muziek die van de eerste tot de laatste noot kracht, energie en urgentie uitstraalt. Het is muziek die voor een belangrijk deel is geworteld in traditionele bluegrass, maar de Ben Miller Band slaagt er, in tegenstelling tot de meeste van zijn soortgenoten, in om deze bluegrass zowel authentiek als met een rauwe, of zelfs punky, attitude te vertolken.
Any Way, Shape Or Form doet me daarom wel wat denken aan platen van al weer bijna vergeten bands als Slobberbone, The Bottle Rockets en The Hackensaw Boys, maar bij de Ben Miller Band hoor ik toch meer respect voor muzikale tradities en bovendien wat meer diversiteit.
De muzikale tradities van de Amerikaanse rootsmuziek, van de noordelijke Appalachen tot de Zuidelijke moerassen worden nadrukkelijk geëerd, maar de Ben Miller Band doet dit wel op geheel eigen wijze. Ben Miller en zijn twee kompanen maken muziek op een wijze die doet vermoeden dat hun leven er van af hangt. Het maakt hierbij niet zoveel uit of het drietal kiest voor rauwe blues uit een vuige kroeg in een desolaat oord of juist voor een ingetogen bluegrass song die zo lijkt weggelopen van een rustieke veranda uit een ver verleden. Het maakt ook niet zoveel uit of de band kiest voor rauwe gitaren en beukende drums of voor een snelheidsrecords brekende banjo en het toch wat lullige wasbord. De passie spat er in alle gevallen vanaf, zodat uiteindelijk liefhebbers van beide uitersten voor de bijl gaan voor Any Way, Shape Or Form.
Bij een van de rauwe bluesy tracks moest ik overigens onmiddellijk aan een ander Amerikaans trio denken: ZZ Top. Dit is waarschijnlijk deels het resultaat van het toeren met deze legendarische band, maar het illustreert ook dat de muziek van de Ben Miller Band zich zeker niet beperkt tot de bluegrass; iets wat overigens ook naar voren komt wanneer de band kiest voor meer invloeden uit de country, folk, of zelfs psychedelica en garagerock.
Rauwe en authentieke muziek vol urgentie maken is één ding; je moet het vervolgens ook nog maar eens goed op de plaat zien te krijgen. Ook dit is de Ben Miller Band gelukt, waarbij de productionele vaardigheden van producer Vance Powell, die werkte met iedereen tussen Wanda Jackson en Jack White, ongetwijfeld een belangrijke rol hebben gespeeld.
Al met al is . Any Way, Shape Or Form een plaat die wat met je doet, of je dat nu wilt of niet. De Ben Miller Band heeft een goudeerlijke plaat gemaakt. What You See Is What You Get. Je kunt er tegen vechten, maar uiteindelijk ga je genadeloos voor de bijl voor deze portie muzikale passie en energie. Een van de betere rootsplaten van het jaar als je het mij vraagt. Erwin Zijleman