In België gaat de meeste aandacht op het moment natuurlijk uit naar de nieuwe plaat van Selah Sue (waarover de meningen overigens steeds verdeelder zijn), maar er is nog een Belgische zangeres die een plekje in de spotlights verdient: Reymer.
(Tine) Reymer heeft een rijk verleden in de Vlaamse popmuziek en maakte onder andere deel uit van de met name in België geprezen bands Flowers For Breakfast, El Tattoo Del Tigre en Billie King.
De afgelopen jaren koos Reymer nadrukkelijk voor het moederschap, maar met het onlangs verschenen Thrill My Soul maakt Reymer een verrassend sterke comeback.
Reymer maakte Thrill My Soul niet in haar eentje, maar maakte dankbaar gebruik van de muzikale diensten van een aantal kopstukken uit de Belgische muziekscene, onder wie haar Flowers For Breakfast kompaan Tom Pintens, zangeres Nathalie Delcroix (Laïs, Eriksson Delcroix) en Triggerfinger gitarist Ruben Block.
Het levert een hele opvallende plaat op. Het eerste dat opvalt bij beluistering van Thrill My Soul is de mooie stem van Reymer. Het is een stem die warm en helder, maar ook puur en breekbaar kan klinken, waardoor Thrill My Soul zich makkelijk opdringt. Dat doet de plaat overigens ook door de bijzonder fraaie instrumentatie en door de veelheid aan genres die Reymer op haar debuut aan zich weet te binden.
De plaat opent met een authentiek klinkende folksong die zo lijkt weggelopen uit de Amerikaanse Appalachen, maar vervolgens schiet Thrill My Soul werkelijk alle kanten op en verkent het naast folk, Americana en soul ook rock ’n roll en pop.
In alle songs op de plaat staat de stem van Reymer, hier en daar overigens bijgestaan door bijzonder fraaie ondersteunende vocalen, centraal. Het is een wijs besluit, want de stem van de Vlaamse zangeres beschikt over het vermogen om alle songs op de plaat naar een hoger plan te tillen en doet dat ook.
De instrumentatie heeft door de centrale rol voor de stem van Reymer noodgedwongen een stapje terug moeten doen, maar ook dit pakt uitstekend uit. De instrumentatie op Thrill My Soul is voornamelijk ingetogen, maar is hiernaast opvallend veelzijdig, zwoel en zeer bedreven in het creëren van onderhuidse spanning. Het zijn over het algemeen minimale middelen die worden ingezet, variërend van fraai pianospel tot ingetogen gitaarspel, maar ze sorteren een maximaal effect.
De uiteenlopende en zonder uitzondering subtiele accenten van andere instrumenten zorgen voor de broodnodige dynamiek en maken het bijzondere geluid van Reymer compleet. Het fraaie geluid doet vermoeden dat een producer van naam en faam zich heeft bemoeid met Thrill My Soul, maar ook dit blijkt een kunstje van Reymer zelf, wat de waardering voor haar talent nog wat groter maakt.
Thrill My Soul is tenslotte ook nog eens een plaat die traditioneel of zelfs bijna pastoraal kan klinken, maar niet veel later heerlijk lichtvoetig is. Het is een volgend voorbeeld van de balans en beheersing die het debuut van Reymer zo’n aangename en indrukwekkende plaat maken.
Vorig jaar was ik compleet stuk van het debuut van Melanie de Biasio. Dit jaar moet ik constateren dat het debuut van Reymer anders maar zeker niet minder is. Thrill My Soul van Reymer is een plaat om zielsveel van te houden. Wat een talent. Erwin Zijleman