Bij dubbele live albums denk ik aan hard rock en symfonische rock bands uit de jaren 70. Bij I Am Kloot denk ik aan een band die vooral in de studio goed tot zijn recht komt en grossiert in de wat meer ingetogen luisterliedjes. Het zijn twee gedachten die weinig waard blijken te zijn bij beluistering van Hold Back The Night, I Am Kloot Live.
De onlangs verschenen dubbele live plaat van de band uit Manchester laat immers horen dat dubbele live platen er ook in 2015 nog toe kunnen doen en laat bovendien horen dat I Am Kloot een uitstekende live-band is die zowel uit de voeten kan in kleine en intieme popliedjes als in bijna groots klinkende rocksongs.
I Am Kloot dook aan het begin van het huidige millennium op als onderdeel van de New Acoustics Movement, maar heeft deze beweging inmiddels ruimschoots overleefd. De band maakte inmiddels zes platen, waarvan ik er minstens vier als bovengemiddeld goed durf te bestempelen. Werk van al deze platen komt voorbij tijdens een bijna anderhalf uur durende live-set, die alle kanten van I Am Kloot belicht.
Wat opvalt bij beluistering van Hold Back The Night is dat de muziek van I Am Kloot veel dichter bij al die andere grote bands uit Manchester zit dan ik tot dusver had gehoord. Natuurlijk zijn er de raakvlakken met Elbow, maar die waren ook op de laatste platen van I Am Kloot al goed te horen, maar ik hoor af en toe ook een vleugje Oasis en The Stone Roses, waarbij het overigens vooral gaat om bravoure en zelfverzekerdheid.
De live-plaat van I Am Kloot is te beluisteren als een fraai carrière overzicht, maar het live geluid voegt ook iets toe aan de studioplaten van de band. I Am Kloot heeft geen poging gedaan om de perfecte live-set op de plaat te persen, maar laat een eerlijk en open live geluid horen. Het is een geluid dat absoluut iets toevoegt aan de studio versies van de gespeelde songs.
De live versies op Hold Back The Night bevatten meer dynamiek dan de studio versies en laten bovendien wat meer rafelige en wat meer rauwere randjes horen. Het komt de muziek van I Am Kloot ten goede. Zeker op haar eerste platen klonk de band uit Manchester soms wat tam, maar de op het podium gespeelde versies van dezelfde tracks knallen uit de speakers.
Het is knap hoe I Am Kloot hierbij kan schakelen tussen behoorlijk ingetogen en intieme tracks of passages en tracks of passages die veel steviger van leer trekken of voorzichtig de progrock kant op schieten. In alle tracks valt op hoe mooi en veelzijdig de instrumentatie is en hoe trefzeker de zang.
Ik had op voorhand niet verwacht dat ik een dubbele live-plaat van I Am Kloot in zijn geheel uit zou kunnen zitten, maar dat blijkt echt geen enkel probleem. Hold Back The Night overtuigt anderhalf uur met speels gemak en laat horen dat I Am Kloot al lang onder de grootse Britse bands van het moment had moet worden geschaard. Grappig dat een dubbele live-plaat dit moet bewijzen, maar het is niet anders. Erwin Zijleman
2 cd's 
2 LP's