Eric Church dook met het pas in november als verrassing uitgebrachte Mr. Misunderstood op in heel wat Amerikaanse jaarlijstjes. Bij beluistering van de plaat begreep ik onmiddellijk waarom. Mr. Misunderstood is immers een plaat die het goed zal doen bij liefhebbers van radiovriendelijke Amerikaanse countrymuziek, maar het is een plaat die ook bij liefhebbers van alternatieve country of redelijk groots aangezette rockmuziek zeer in de smaak zal vallen en dat is bijzonder.
Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Eric Church gehoord, maar de oorspronkelijk uit Granite Falls, North Carolina, afkomstige, maar inmiddels al weer geruime tijd vanuit Nashville, Tennessee, opererende Amerikaanse muzikant, is zeker geen nieuweling. Eric Church maakt inmiddels al een jaar of tien platen en het zijn platen die door de Amerikaanse critici zeer positief zijn gewaardeerd.
Ik ken vooralsnog alleen Mr. Misunderstood en dit is echt een hele goede plaat. Eric Church is opgegroeid met country en dat hoor je nadrukkelijk op deze plaat, maar de Amerikaan is ook niet bang om zijn vleugels uit te slaan naar omliggende genres. In een aantal tracks schuift hij op richting de muziek van Bruce Springsteen, maar Mr. Misunderstood bevat ook een aantal inventieve rocksongs die je niet verwacht van een muzikant die vooral opduikt in de country charts.
Mr. Misunderstood is hierdoor een lekker afwisselende plaat vol verrassingen. Wanneer de Amerikaan vrouwenstemmen laat opduiken kiest hij voor vocale hoogvliegers als Susan Tedeschi en Rhiannon Giddens (de minder bekende Andrea Davidson en Joanna Cotten maken overigens minstens net zoveel indruk), maar in vocaal opzicht staat Eric Church ook zelf zijn mannetje.
De Amerikaan beschikt over een zowel warme als doorleefde stem die zowel stevig kan rocken als ingetogen kan fluisteren en in beide uitersten overtuigt Eric Church met gemak. Hetzelfde doet hij in de met net wat meer emotie gevulde country songs.
Mr. Misunderstood staat ook nog eens vol met geweldige songs, waardoor de plaat onmiddellijk blijft hangen en vervolgens nog even doorgroeit. De platen van Eric Church doen vooralsnog niet al teveel in Nederland en dat is zonde. Net als bijvoorbeeld Chris Stapleton maakt hij immers muziek die ook ver buiten de traditionele Amerikaanse country kringen gehoord mag, nee moet worden. Erwin Zijleman
