Ik was vijf jaar geleden zeer gecharmeerd van het titelloze debuut van de destijds pas 15 jaar oude Britse zangeres Birdy. Ook het twee jaar later verschenen Fire Within vond ik, ondanks het vollere geluid, direct een prima plaat. Onlangs verscheen de derde plaat van het alter ego van Jasmine van den Bogaerde en bij eerste beluistering overheerste bij mij de teleurstelling.
Het mooie breekbare van Birdy leek verdwenen en had plaats gemaakt voor een overvolle productie en een focus op hitgevoelige pop.
Toch wel enigszins tot mijn verbazing kon Beautiful Lies vervolgens rekenen op verrassend positieve recensies. Ik heb daarom besloten om de derde plaat van Birdy een nieuwe kans te geven en dat bleek al snel terecht. Beautiful Lies is immers een prima plaat, die opnieuw laat horen dat Jasmine van den Bogaerde een uitzonderlijk talent is.
Verwacht echter geen logisch vervolg op de vorige twee platen, want dan zal Beautiful Lies flink tegen vallen. Beautiful Lies is een andere plaat dan zijn voorganger en een totaal andere plaat dan het debuut van de Britse zangeres. De producers van de plaat hebben zich flink uit kunnen leven en hebben Beautiful Lies voor een belangrijk deel voorzien van een vol en veelkleurig geluid.
Het is een geluid dat hogere eisen stelt aan de stem van Birdy, maar daar heeft Jasmine van den Bogaerde geen problemen mee. Birdy is de afgelopen jaren volwassen geworden en dat geldt ook zeker voor haar stem. De breekbare stem van de 15-jarige Birdy heeft plaatsgemaakt voor de zelfverzekerde stem van een 20-jarige en dat is een wereld van verschil.
Birdy kan met Beautiful Lies de strijd aan gaan met concurrenten als Lorde en Lana Del Rey en kan net als deze concurrenten uit de voeten met hitgevoelige electropop, maar kan ook excelleren in songs met een wat alternatiever geluid. Wanneer Birdy zich kan ontworstelen aan het keurslijf van de hitgevoelige pop hoor je af en toe wat van Kate Bush in haar muziek, maar keert ook af en toe de Birdy die we kennen van haar debuut terug.
Natuurlijk hoor ik Birdy het liefst een ingetogen plaat vol tranentrekkers maken, maar dat maakt van Beautiful Lies nog geen slechte plaat. Met bijgestelde verwachtingen en een open blik vind ik de derde van Birdy inmiddels een hele mooie plaat, die overigens meer ingetogen momenten bevat dan ik bij eerste beluistering heb ervaren. Ik ben nu al benieuwd wat de volgende stap van Birdy zal zijn. Kan alle kanten op volgens mij. Erwin Zijleman
