Meerdere muziekliefhebbers hebben me de afgelopen weken gewezen op Shine On Rainy Day van ene Brent Cobb. Toen de muziek van de Amerikaan dan eindelijk uit de speakers kwam kon ik me van alles voorstellen bij deze aanbevelingen, want wat klinkt de tweede plaat (tien jaar geleden maakte hij er ook al eens een) van de muzikant uit Ellaville, Georgia, lekker of zelfs compleet onweerstaanbaar.
Op hetzelfde moment lijkt het echter ook een plaat die ik al decennia in mijn bezit heb. De cover van de plaat lijkt zo weggelopen uit de jaren 70 en ook in muzikaal opzicht sluit Brent Cobb aan bij muzikale helden van weleer.
Shine On Rainy Day is een plaat die uitnodigt tot het noemen van namen uit het verleden, maar voor de afwisseling doe ik dit eens niet. Brent Cobb kent echter niet alleen zijn klassiekers, maar sluit ook aan bij momenteel aansprekende rootsmuzikanten als Chris Stapleton, Jason Isbell en Sturgill Simpson.
Met Chris Stapleton deelt Brent Cobb het vermogen om bijzonder lekker in het gehoor liggende rootssongs te schrijven; iets dat hij de afgelopen jaren in Nashville al veelvuldig deed voor anderen. Net als Jason Isbell en Sturgill Simpson slaagt Brent Cobb er in om rootsmuziek met inhoud te maken en maakt hij bovendien rootsmuziek die alle kanten op schiet. Het is net als bij Jason Isbell en Sturgill Simpson bovendien rootsmuziek die bijzonder knap geproduceerd is. Het valt tegenwoordig niet mee om de gelouterde Dave Cobb te strikken als producer, maar als het familie is (Brent en Dave zijn neven) gaat het vast wat makkelijker.
Het levert een rootsplaat op met vele gezichten. Zeker wanneer Brent Cobb kiest voor betrekkelijk ingetogen countrysongs, en deze domineren op Shine On Rainy Day, werpt de in de cd speler ingebouwde tijdmachine je onmiddellijk een aantal decennia terug in de tijd, terwijl de net wat rauwere songs met gitaarwerk dat best even de tijd mag nemen juist zeer eigentijds klinken.
Ondertussen komt de ene na de andere prachtsong voorbij en word je maar heen en weer geslingerd tussen heden en verleden. Bij eerste beluistering klonk het zoals gezegd direct onweerstaanbaar lekker, maar vroeg ik me nog wel met enige regelmaat af wat er nu precies bijzonder was aan de muziek van Brent Cobb.
Inmiddels ben ik daar wel uit. Brent Cobb schrijft rootssongs van alle tijden en het zijn verdomd goede rootssongs. Als er dan ook nog eens heerlijk muziek wordt gemaakt, de producer behoort tot de beste van het moment, er prachtige verhalen over het Amerikaanse platteland worden verteld en Brent Cobb ook nog eens beschikt over een stem waarvan je alleen maar kunt houden, zijn alle ingrediënten voor een prachtplaat aanwezig. Dat Brent Cobb die met Shine On Rainy Day gemaakt heeft zal inmiddels duidelijk zijn. Erwin Zijleman
