Samen met haar broers en zussen vormde ze als tiener de in bluegrass kringen zeer populaire band Jypsi, waarna ze in 2012 Jack White tegen het lijf liep.
Lillie Mae Rische speelde vervolgens een aantal jaren in de band van de voormalig White Stripes voorman, maakte indruk met haar virtuoze en veelzijdige viool en mandoline spel, maar liet ook horen dat ze kan zingen.
Als Lillie Mae debuteert ze nu onder haar eigen naam en levert ze met Forever And Then Some een uitstekend debuut af. Ook op haar solodebuut laat Lillie Mae horen dat ze uitstekend uit de voeten kan op de viool en de mandoline en ook de andere muzikanten op de plaat excelleren met werkelijk geweldige muzikale bijdragen.
Forever And Then Some werd geproduceerd door Jack White, die naast de broers en zussen Rische ook leden van The Dead Weather, Old Crow Medicine Show en The Howlin' Brothers naar de studio haalde. In muzikaal opzicht valt er daarom heel veel te genieten op het debuut van de jonge, tegenwoordig in Nashville, Tennessee, woonachtige singer-songwriter.
Lillie Mae maakt op haar debuut muziek die vooral invloeden uit de country bevat, maar gelukkig bestrijkt de jonge Amerikaanse binnen de countrymuziek een zeer breed palet. Forever And Then Some is hierdoor een plaat die zeker in de smaak zal vallen bij liefhebbers van de country zoals die in Nashville al vele decennia wordt gemaakt, maar het debuut van Lillie Mae is ook interessant voor liefhebbers van de wat alternatievere country of van aan de country gerelateerde genres als de honky tonk.
In muzikaal opzicht valt er op het debuut van de jonge Amerikaanse zoals gezegd heel veel te genieten, maar de stem van Lillie Mae vind ik persoonlijk nog indrukwekkender. Het is een stem die vanwege de heldere klanken wel wat doet denken aan die van Alison Kraus, maar vanwege de fraaie snik in haar stem roept Forever And Then Some ook associaties op met de groten uit de country, of met een soort- en tijdgenoot als Lydia Loveless.
De geweldige stem van Lillie Mae voegt nog wat extra passie en energie toe aan een plaat die zich zeer nadrukkelijk opdringt en die verrassend veel kanten op schiet. Lillie Mae is pas 25, maar ze heeft met Forever And Then Some een verrassend sterk en opvallend volwassen debuut afgeleverd.
Dat hoor je in de emotievolle vocalen die de songs voorzien van lading, dat hoor je in het volop aanwezige muzikale vuurwerk (met een hoofdrol voor de mandoline), maar je hoort het ook in de uitstekende songs op de plaat en in de mooie verhalen die Lillie Mae vertelt.
Het verbaast me dan ook niet dat het debuut van Lillie Mae in de Verenigde Staten is onthaald met louter superlatieven. In Nederland is het nog even rustig, maar ook hier moet het debuut van Lillie Mae flink gaan scoren lijkt me. Zelf ben ik inmiddels meer dan overtuigd van de kwaliteiten van deze bijzondere singer-songwriter uit Nashville. Erwin Zijleman