In de jaren 90 maakte de bluesmuzikant uit Columbus, Georgia, een aantal net wat mindere platen, maar sinds Take Your Shoes Off uit 1999 steekt Robert Cray weer in een blakende vorm.
Op Take Your Shoes Off werkte Robert Cray voor het eerst samen met producer Steve Jordan en dit bleek ook op het in 2014 verschenen In My Soul een zeer geslaagde combinatie.
Steve Jordan zat ook op het in Memphis opgenomen Robert Cray & Hi Rhythm achter de knoppen, maar was niet de meest opvallende gast in de studio. Op zijn nieuwe plaat laat Robert Cray zich immers bijstaan door een aantal leden van de roemruchte Hi Rhythm Section, die in jaren 80 onder leiding van producer Willie Mitchell waren te horen op heel wat belangrijke soulplaten, waaronder platen van legendarische muzikanten Al Green, Ann Peebles en Otis Clay.
De combinatie van Robert Cray, producer Steve Jordan en de ouwe rotten uit van de Hi Rhythm Section uit Memphis werkt uitstekend. Op Robert Cray & Hi Rhythm laat Robert Cray, die dit jaar zijn 64e verjaardag hoopt te vieren, een wat minder gepolijst geluid horen dan we van hem gewend zijn. Op zijn nieuwe plaat laat de Amerikaan bovendien een lekker soulvol geluid horen, al is er natuurlijk ook altijd ruimte voor zijn bluesy gitaarspel.
Mooi gitaarwerk staat uiteraard centraal op Robert Cray & Hi Rhythm, want wat kan Robert Cray nog altijd geweldig spelen. Ook op zijn nieuwe plaat is iedere noot weer raak en zijn zowel het ondersteunende spel als de solo’s prachtig. Als vervolgens ook Tony Joe White nog wat riedeltjes meespeelt is het feest voor liefhebbers van het betere gitaarwerk compleet. In de rest van de instrumentatie valt vooral het weergaloze orgelspel van Charles Hodges op.
Voor de songs doet Robert Cray ook dit keer deels een beroep op de songwriting skills van anderen, onder wie Bill Withers en de al eerder genoemde Tony Joe White die twee songs aandraagt. Alle songs worden uiteindelijk voorzien van het uit duizenden herkenbare Robert Cray geluid, dat bestaat uit zijn bijzondere gitaarspel en zijn heerlijk soulvolle stem. Het is een stem die nauwelijks aan slijtage onderhevig lijkt en nog net zo soepel klinkt als op de platen die Robert Cray in de jaren 80 een ster maakten.
Ik was Robert Cray zoals gezegd lange tijd wat uit het oog verloren, maar de platen die hij de laatste jaren heeft gemaakt vind ik geweldig. Van deze platen vind ik Robert Cray & Hi Rhythm de beste. De Hi Rhythm Section uit Memphis geeft Robert Cray immers een zetje richting 70s soul en dat past uitstekend bij zijn stem en zijn gitaarspel.
Het succes van Strong Persuader en Don't Be Afraid Of The Dark gaat Robert Cray & Hi Rhythm natuurlijk niet evenaren, maar iedereen die denkt dat de platen van Robert Cray er niet meer zo toe doen moet zeker eens luisteren naar deze uitstekende nieuwe plaat van de gelukkig nog jonge bluesveteraan, die als soulzanger minstens net zo goed uit de voeten kan. Erwin Zijleman