Op deze plaat trad de muzikant uit Tucson, Arizona, in de voetsporen van Bob Dylan, die zich op zijn laatste paar platen heeft gemanifesteerd als een volleerd crooner.
Future Standards stond vol met songs die Frank Sinatra heel graag vertolkt zou hebben, maar waar Bob Dylan de songs uit het American Songbook haalde, schreef Howe Gelb zijn “Sinatra songs” op Future Standards gewoon zelf.
De Amerikaanse muzikant ging na de release van de plaat het podium op met de songs van Future Standards en kijkt een jaar later terug met Further Standards. De nieuwe release bevat een groot aantal songs van de vorige plaat, maar dan live opgenomen, maar bevat ook restmateriaal en een aantal gloednieuwe songs.
Op de cover van Further Standards prijkt niet alleen de naam van Howe Gelb, maar heeft ook de naam van zangeres Lonna Kelley een plekje gekregen. De geweldige stem van Lonna Kelly noemde ik vorig jaar nog het geheime wapen van Future Standards, maar op het podium is de rol van de uit Phoenix, Arizona, afkomstige zangeres flink gegroeid. Op Further Standards zijn de zwoele vocalen van Lonna Kelly daarom niet langer een geheim wapen, maar zijn ze het sterkste wapen van de plaat.
Further Standards borduurt natuurlijk flink voort op het vorig jaar zo goed ontvangen Future Standards, maar ik vind het toch meer dan een tussendoortje. De live opgenomen songs laten horen dat Howe Gelb ook op het podium een uitstekend crooner is en dat de songs van de plaat in een nog wat eenvoudigere jazzy instrumentatie minstens net zo makkelijk overeind blijven als een jaar geleden.
Howe Gelb zingt op zijn minst verdienstelijk, maar hij legt het toch af tegen Lonna Kelly die alle songs op de plaat nog wat verder omhoog stuwt. Further Songs is een heerlijke plaat voor de late, kleine en vroege uurtjes en geven je het gevoel dat je de woonkamer in het koude Nederland hebt verruild voor een broeierige nachtclub in Arizona.
In deze nachtclub vertolkt Howe Gelb met eenvoudige middelen zijn songs en het zijn songs die stuk voor stuk tijdloos klinken. Hier en daar mag de gitarist heerlijk soleren, maar over het algemeen genomen is de muziek sober en staan de stemmen centraal. Met name Lonna Kelly steelt hierbij keer op de keer de show, maar de contrasten die Howe Gelb aanbrengt zitten haar zeker niet in de weg en tillen de zang van de mij verder onbekende zangeres keer op keer naar een nog wat hoger niveau.
Howe Gelb heeft inmiddels een zeer imposant oeuvre op zijn naam staan en het is een oeuvre vol verrassende wendingen. Ook de vorig jaar op Future Standards ingeslagen weg was een verrassende wending en het was een hele aangename. Further Standards laat horen dat Howe Gelb nog wel even door kan gaan op de ingeslagen weg, want ik hoor op de nieuwe plaat, tussendoortje of niet, alleen maar groei. Erwin Zijleman
Further Standards van Howe Gelb en Lonna Kelly is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van Howe Gelb: https://howegelbmusic.bandcamp.com/album/further-standards.