Bij een duo uit Nashville dat in het verleden is vergeleken met Gram Parsons en Emmylou Harris had ik iets totaal anders verwacht, maar de intense rock op Let's Die Together van The Smoking Flowers overtuigt uiteindelijk makkelijk, al is het maar vanwege de geweldige zang die keer op keer vanuit de tenen komt en er voor zorgt dat de plaat aan komt als de spreekwoordelijke mokerslag. Een mokerslag waaraan overigens steeds wat meer roots wordt toegevoegd. Bijzondere plaat.
Let’s Die Together van The Smoking Flowers deed dit en maakt sindsdien alleen maar meer indruk.
The Smoking Flowers is een Amerikaans duo dat bestaat uit Kim en Scott Collins. De twee zijn getrouwd, maken al ruim twintig jaar muziek en hebben de nodige ups en downs achter zich gelaten. Voordat ik de nieuwe plaat van het duo beluisterde, kwam ik een recensie van hun vorige plaat tegen en deze plaat werd vergeleken met de duetten van Gram Parsons en Emmylou Harris, maar ook de vergelijking met Sonny & Cher dook op.
Wanneer je country of 60s duetten verwacht is Let’s Die Together waarschijnlijk wel even schrikken, want Kim en Scott Collins gaan er op hun nieuwe plaat hier en daar stevig tegenaan en kiezen vooral voor een stevig rockgeluid. Het is een rockgeluid dat hier en daar zelfs tegen de hardrock aan schuurt, maar door de fraaie samenzang van de twee klinkt het toch net wat anders.
Kim en Scott Collins zijn allebei voorzien van een lekkere rauwere strot en zingen of hun leven er van af hangt. Ik hoor in de stevige tracks op de plaat niets meer van Gram Parsons of Emmylou Harris. Let’s Die Together klinkt als een stevige versie van Cock Robin, een hele rauwe versie van The Civil Wars of als Heart in haar beste dagen.
Wanneer The Smoking Flowers kiezen voor rock hoor je geen moment dat de twee afkomstig zijn uit Nashville, maar wanneer gas wordt terug genomen duiken toch wat invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek op. Het is een keuze die op Let’s Die Together niet vaak wordt gemaakt, want de plaat draait toch vooral om rock, al neemt aan het einde van de plaat het aandeel van rootsmuziek toe.
Het tweetal uit Nashville kiest hierbij vooral voor groots klinkende rockmuziek die het uitstekend zal doen op de Amerikaanse radio, maar gewoontjes wordt het gelukkig nooit. Het lekker in gehoor liggende rockgeluid op de plaat, met een stuwende ritmesectie en heerlijk gitaarwerk, durft immers flink buiten de lijntjes te kleuren en wordt verder flink opgestuwd door de gepassioneerde en intense zang van Kim en Scott Collins.
Na de openingstrack was ik overtuigd van de kwaliteiten van het tweetal, maar vervolgens heb ik nog wel flink moeten wennen aan de muziek van The Smoking Flowers. Zeker in de stevigere tracks komt er een muur van geluid uit de speakers en duurt het even voor je hoort hoe goed het allemaal is. Eenmaal gewend blijkt Let’s Die Together een verslavende plaat waarop steeds meer op zijn plek valt, waarna het echtpaar uit Nashville je steeds steviger bij de strot grijpt met haar intense muziek en de fantastische zang op de plaat. Erwin Zijleman
Let’s Doe Together van The Smoking Flowers is verkrijgbaar via hun bandcamp pagina: https://thesmokingflowers.bandcamp.com/album/lets-die-together.