Ik ben een groot fan van The Walkabouts en heb de platen van Chantal Acda hoog zitten. De samenwerking tussen Chantal Acda, The Walkabouts voorman Chris Eckman en jazzmuzikant Eric Thielemans moet dan ook haast wel iets moois opleveren. Dat doet het ook, want Gold Coast van de gelegenheidsformatie Distance, Light & Sky is een wonderschone plaat vol stemmige klanken, fraaie accenten en prachtige stemmen, waarbij vooral die van Chantal Acda imponeert. Gold Coast klinkt als een nog niet gemaakte Walkabouts plaat, maar de warme stem van Chantal Acda en de avontuurlijke percussie van Eric Thielemans hebben absoluut meerwaarde. Laat die donkere dagen maar komen.
De Amerikaanse band The Walkabouts maakte tussen 1987 en 2011 een stapel uitstekende platen, waaronder een aantal die me zeer dierbaar zijn (met Satisfied Mind uit 1993 en Ended Up A Stranger uit 2002 als mijn persoonlijke favorieten, maar ik kan er zo nog drie of vier noemen die ik echt niet had willen missen).
Chantal Acda timmert nog wat minder lang aan de weg, maar sinds ze me betoverde met haar bijzonder fraaie zang op twee platen van de Belgische band Isbells, volg ik ook haar muziek en was ik behoorlijk onder de indruk van haar laatste twee soloplaten (The Sparkle in Our Flaws uit 2015 en Bounce Back uit 2017).
Op Gold Coast van de gelegenheidsband Distance, Light & Sky bundelen Chantal Acda en The Walkabouts voorman Chris Eckman de krachten en krijgen ze gezelschap van de Belgische jazz en avant garde muzikant Eric Thielemans.
Gold Coast is de tweede plaat van Distance, Light & Sky, na het in 2014 verschenen Casting Nets, dat me destijds vreemd genoeg niet is opgevallen. Gold Coast valt me wel op, al is het maar omdat de sfeervolle songs prachtig kleuren bij de vallende blaadjes buiten.
Als groot liefhebber van de muziek van The Walkabouts klinkt Gold Coast van Distance, Light & Sky direct bekend. De plaat klinkt als The Walkabouts plaat die de band uit Seattle nog niet gemaakt heeft en het is een plaat die zeker niet had misstaan in het imposante oeuvre van de band. De instrumentatie en de donkere vocalen van Chris Eckman nemen me onmiddellijk mee terug naar de eerdere genoemde hoogtepunten uit het oeuvre van de Amerikaanse band, maar de tweede plaat van Distance, Light & Sky is meer dan een in potentie hele goede plaat van The Walkabouts.
De doorleefde zang van Chris Eckman staat immers vrijwel continu in de schaduw van de prachtige vocalen van Chantal Acda, die maar weer eens laat horen dat ze onder de beste zangeressen van het moment moet worden geschaard. Eric Thielemans kleurt de muziek van de gelegenheidsband verder in met subtiele maar avontuurlijke percussie. De Vlaamse jazzmuzikant deelt overigens met Chris Eckman een passie voor de muziek uit Mali, maar daar hoor ik op Gold Coast niet zo veel van terug. Vind ik ook niet erg.
Chantal Acda, Chris Eckman en Eric Thielemans hebben een uiterst ingetogen, stemmige en voornamelijk donker getinte plaat gemaakt. Het is een plaat met een betrekkelijk sobere instrumentatie, maar luister net met wat meer aandacht en je hoort de vele smaakvolle accenten. Het kleurt fraai bij de doorleefde strot van Chris Eckman en nog veel fraaier bij de mooie, warme en heldere vocalen van Chantal Acda, die in vrijwel alle songs garant staat voor kippenvel.
Er komen vast heel wat koude en donkere avonden aan, maar met deze prachtplaat uit de speakers is het aangenaam warm. Chris Eckman mag The Walkabouts van mij weer tot leven wekken, maar ook dit zijuitstapje smaakt naar veel en veel meer. Erwin Zijleman
Chantal Acda timmert nog wat minder lang aan de weg, maar sinds ze me betoverde met haar bijzonder fraaie zang op twee platen van de Belgische band Isbells, volg ik ook haar muziek en was ik behoorlijk onder de indruk van haar laatste twee soloplaten (The Sparkle in Our Flaws uit 2015 en Bounce Back uit 2017).
Op Gold Coast van de gelegenheidsband Distance, Light & Sky bundelen Chantal Acda en The Walkabouts voorman Chris Eckman de krachten en krijgen ze gezelschap van de Belgische jazz en avant garde muzikant Eric Thielemans.
Gold Coast is de tweede plaat van Distance, Light & Sky, na het in 2014 verschenen Casting Nets, dat me destijds vreemd genoeg niet is opgevallen. Gold Coast valt me wel op, al is het maar omdat de sfeervolle songs prachtig kleuren bij de vallende blaadjes buiten.
Als groot liefhebber van de muziek van The Walkabouts klinkt Gold Coast van Distance, Light & Sky direct bekend. De plaat klinkt als The Walkabouts plaat die de band uit Seattle nog niet gemaakt heeft en het is een plaat die zeker niet had misstaan in het imposante oeuvre van de band. De instrumentatie en de donkere vocalen van Chris Eckman nemen me onmiddellijk mee terug naar de eerdere genoemde hoogtepunten uit het oeuvre van de Amerikaanse band, maar de tweede plaat van Distance, Light & Sky is meer dan een in potentie hele goede plaat van The Walkabouts.
De doorleefde zang van Chris Eckman staat immers vrijwel continu in de schaduw van de prachtige vocalen van Chantal Acda, die maar weer eens laat horen dat ze onder de beste zangeressen van het moment moet worden geschaard. Eric Thielemans kleurt de muziek van de gelegenheidsband verder in met subtiele maar avontuurlijke percussie. De Vlaamse jazzmuzikant deelt overigens met Chris Eckman een passie voor de muziek uit Mali, maar daar hoor ik op Gold Coast niet zo veel van terug. Vind ik ook niet erg.
Chantal Acda, Chris Eckman en Eric Thielemans hebben een uiterst ingetogen, stemmige en voornamelijk donker getinte plaat gemaakt. Het is een plaat met een betrekkelijk sobere instrumentatie, maar luister net met wat meer aandacht en je hoort de vele smaakvolle accenten. Het kleurt fraai bij de doorleefde strot van Chris Eckman en nog veel fraaier bij de mooie, warme en heldere vocalen van Chantal Acda, die in vrijwel alle songs garant staat voor kippenvel.
Er komen vast heel wat koude en donkere avonden aan, maar met deze prachtplaat uit de speakers is het aangenaam warm. Chris Eckman mag The Walkabouts van mij weer tot leven wekken, maar ook dit zijuitstapje smaakt naar veel en veel meer. Erwin Zijleman