Nieuwsgierig geworden door een aantal positieve recensies op Amerikaanse muzieksites, begon ik aan beluistering van de nieuwe plaat van Buxton, dat ik me herinnerde als Americana band. Met Americana heeft Stay Out Late echter niet zoveel te maken. Op de nieuwe plaat van Buxton lijken vooral invloeden uit de jaren 80 te domineren. Het zijn invloeden van een aantal van mijn favoriete 80s bands, wat van de nieuwe plaat van Buxton een echte feelgood plaat maakt, maar het is ook een plaat met een prachtige instrumentatie en razendknappe songs en het is bovendien een plaat die niet alleen in het verleden, maar ook in het heden staat. Een zeer aangename verrassing.
Het is een plaat die voor zover ik het me goed herinner mijlenver is verwijderd van het onlangs verschenen Stay Out Late, maar het gaat wel degelijk om dezelfde band. Op haar nieuwe plaat neemt Buxton je mee terug naar de jaren 80.
Op Stay Out Late hoor ik flarden van onder andere Aztec Camera, Lloyd Cole & The Commotions, Prefab Sprout, Icehouse, Talk Talk en The Blue Nile en dat zijn toevallig allemaal bands die ik in de jaren 80 rekende tot mijn favorieten. Van een deel van deze bands heeft Buxton het gevoel voor direct memorabele popliedjes overgenomen, terwijl de rest band de bands Buxton heeft geïnspireerd tot mooie en bijzondere klanken en verrassende wendingen.
Buxton verrast op Stay Out Late met geweldige gitaarliedjes, maar het grijpt ook nadrukkelijk naar de synths, wat hier en daar zorgt voor mooie dromerige wolken, maar ook in stevige flirts met synthpop.
Ik vraag me af of de muzikale weg die Buxton is ingeslagen in de smaak valt bij muziekliefhebbers die de jaren 80 niet bewust hebben meegemaakt en ik weet zeker dat liefhebbers van de oude platen van de Texaanse band niet veel op zullen hebben met de nieuwe koers van Buxton. Ik heb de jaren 80 wel bewust meegemaakt en vond de oude koers van de band niet zo bijzonder, maar Stay Out Late vind ik een geweldige plaat.
Als je heel goed luistert hoor je nog wel wat roots in het geluid van Buxton, maar verder waan ik me toch vooral in de jaren 80. Dat betekent overigens niet dat Buxton muziek uit het verleden maakt, want de songs van de band passen stuk voor stuk uitstekend in het heden.
Het zijn songs die in alle gevallen opvallen door een wonderschone instrumentatie, waarin warme en organische klanken naadloos samenvloeien met onderkoelde elektronica. Het zijn klanken die zich als een warme deken om je heen slaan, maar het zijn ook klanken die je nieuwsgierig maken en houden.
De zeer smaakvolle maar ook bijzonder knap in elkaar stekende instrumentatie op Stay Out Late wordt gecombineerd met al even aangename zang, die op een of andere manier ook al herinneringen aan de jaren 80 oproept. Het zijn smaakvolle ingrediënten die samen komen in uitstekende songs. Buxton kiest net als een aantal van de hierboven genoemde 80s bands nergens voor de makkelijkste weg, maar verrast desondanks met songs die je onmiddellijk wilt koesteren.
Stay Out Late is een heerlijke plaat voor lome avonden of nog lomere vroege ochtenden, maar bij beluistering met de koptelefoon komt alles nog net wat beter tot zijn recht en is het genieten van alle bijzondere details in de muziek van de Texaanse band.
Een paar jaar geleden vond ik de muziek van de band uit Houston niet heel bijzonder, maar Stay Out Late is een prachtplaat, al is het maar vanwege alle mooie herinneringen die naar boven komen bij beluistering van deze in de VS terecht bewierookte plaat. Erwin Zijleman
De muziek van Buxton is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://buxtonmusic.bandcamp.com/.